در نظر گرفتن استانداردهای بالا برای نوشته خود باعث خلق داستانهای جذاب میشود. اما وقتی این استانداردهای بالا با ذهنیت سالم و خلاقی همراه نباشند، بذر کمال گرایی جوانه میزند. چرا کمال گرایی خطرناک است؟ کمال گرایی، پیشگویی خودکامبخش است. هر چه بیشتر سعی میکنیم از درد و رنج کمال گرایی خود را دور کنیم، بیشتر خودمان را برای دستیابی به استانداردهای غیرممکنی که برای کارمان تعیین کردهایم، سرزنش میکنیم. تا اینکه در نهایت خود را از پا در میآوریم یا اصلا نمیتوانیم چیزی بنویسیم.
از کجا بدانید که کمال گرایی روی نوشتن شما تاثیر گذاشته است؟
تشخیص کمال گرایی کار دشواری است. کمال گرایی معمولا خود را به شکل موضوعی بی خطر نشان میدهد: استانداردهای بالا. اما مرز بین انتظارات خود تحمیل شدهی سالم و ناسالم بسیار باریک است. تلاش برای خلق داستانی بی عیب و نقص یا ارتقای کیفیت نوشته خود و مهارتهای داستان سرایی ایرادی ندارد. اما اگر در ابتدا رویکرد سالمی نسبت به خود ارتقایی نداشته باشید، ممکن است کمال گرایی خود را به اشکال زیر نشان دهد:
- بعد از آنکه چند کلمه نوشتید به این نتیجه میرسید که کارتان ارزش ادامه دادن ندارد
- بیشتر نگران کیفیت کار خود هستید تا لذت بردن از عمل نوشتن
- وقتی پیشرفت چشمگیری نداشته باشید مستاصل میشوید
- در نوشتن طفره میروید زیرا استانداردهایتان غیرقابل دسترسی هستند
- زمان زیادی را صرف نوشتن یا مرور کردن قسمتهای کوتاه میکنید
این رفتارهای کمال گرایانه باعث میشود زندگی نویسندگی شما ویران شده و ترس بر شما غلبه کند. شما نباید کمال گرایی را به عنوان یک واقعیت در زندگی نویسندگی خود قبول کنید.
۵ روش برای مقابله با جاذبهی کمال گرایی
۱-جملات تاکیدی مثبت را تمرین کنید
کمال گرایی از باورهای محدود کننده و اعتقادات نادرستی سرچشمه میگیرد که ما را از رسیدن به پتانسیل کاملمان دور نگه میدارد. شما به عنوان یک نویسنده کمال گرا اعتقاد دارید اولین پیش نویستان باید تا حد ممکن تمیز باشد یا هر جملهای که مینویسنید باید ضرباهنگی بی عیب و نقص داشته باشد. به جای اینکار جملات تاکیدی مثبتی را به خود بگویید که این باورهای نادرست را خنثی کند. مثلا پیش نویس اول باید به هم ریخته باشد. هر روز جملات تاکیدی مثبت خود را تکرار کنید. حقیقت پنهان در این جملات را به خود یادآوری کنید تا زمانی که این حقیقتها تبدیل به باور جدید شما شود.
۲- زاویه دید خود را تغییر دهید
کمال گرایی تنها لنزی است که از طریق آن میتوانید کارتان را ببینید. دفعه بعد که مشغول نشان دادن رفتارهای کمال گرایانه بودید، یک قدم به عقب بروید و سعی کنید شرایط را به شکلی مثبت تر ببینید. اگر همچنان احساس ناراحتی میکنید ببینید چطور میتوانید نویسنده جوانی که درگیر همین مساله است را تشویق کنید. آیا کمی با او مهربانتر میشوید؟ آیا او را برای تلاشی که میکند تشویق میکنید؟ اگر خود را درگیر وسواس به خرج دادن در مورد ویرگول یا نامگذاری بر روی یک کاراکتر جدید یافتید از خودتان بپرسید آیا واقعا اهمیت دارد؟
۳- انتظارات واقع بینانه داشته باشید
کمال گرایی باعث میشود نویسنده استاندارهای غیرممکنی را برای کارش وضع کند. با تعیین انتظاراتی واقع بینانه تر، فشار ناسالم را از روی خود برداشته و دیدگاهی سالمتر در مورد کار خود در پیش میگیرید. انتظارات خود را کم کم کاهش دهید. اگر چون هر شب یک ساعت نمینویسید از خود ناراضی هستید، زمان نوشتنتان را به پنجاه دقیقه کاهش دهید.
۴- عمدا عقب بمانید
اگر آمادهاید تا علیه کمال گرایی مبارزه کنید، از عمد انتظارات خود را برآورده نکنید. به جای ۱۰۰۰ کلمه ۵۰۰ کلمه بنویسید. نارضایتی خود را از انجام این تجربه احساس کنید و از این زمان برای تغییر زاویه دید و تمرین جملات تاکیدی مثبت استفاده کنید.
۵- موفقیتهای خود را جشن بگیرید
کمال گرایی یک مشکل ریشه دار روانی است که نیازمند وقت و تلاش زیادی برای درمان است. از جشن گرفتن برای هر گامی که به سمت ساخت ذهنیت خلاقِ سالمتر برمیدارید، ابایی نداشته باشید. غلبه کردن بر کمال گرایی در زندگی خود یک مسیر مستقیم نیست. شما بالا و پایینهای زیادی را تجربه میکنید، شکست میخورید و از خود میپرسید چرا اصلا باید زحمت بکشید؟ اجازه ندهید این کشمکش شما را شکست دهد..