بیشتر نویسندگان ذاتاً منزوی هستند. آنها پشت کامپیوتر، ماشین تحریر یا دفترچه یادداشتشان می‌نشینند و داستانشان را می‌نویسند. تلفن زنگ می‌زند، آنها به آن توجه نمی‌کنند. خورشید طلوع و غروب می‌کند، آنها متوجه نمی‌شوند. آنها باید اینگونه باشند: برای نویسنده شدن، باید زمان قابل توجهی را در ذهن خود و به دور از حواس پرتی و چشمان کنجکاو صرف داستان‌های خود کنید.
بنابراین هنگامی که گفتگو به سمت تبلیغات و بازاریابی سوق پیدا می‌کند، بسیاری از نویسندگان ساکت میشوند. آنها میتوانند کتاب بنویسند، اما یک نویسنده معمولی، فروشنده نیست، و اساساً این چیزی است که از آنها خواسته می‌شود – فروش کتاب خود.
اما بازار نشر مدرن بازاری شلوغ است. در حالی که نوشته خوب هنوز بر هر نوع مهارت خود- تبلیغی غلبه دارد، هر چه نویسنده بتواند خود را از مجموعه جدا کند، بهتر است. به توانایی‌های خود اعتماد کنید.بعضی از نویسنده‌ها وبسایت دارند. برخی دیگر نیز در شبکه‌های اجتماعی حضور دارند و وبلاگ نویسی میکنند و تبدیل به سلبریتی میشوند.
همیشه کنفرانس‌هایی وجود دارد که روشی بسیار شخصی‌تر برای معرفی خود به عوامل و ویراستاران است و در آن میتوانید رو در رو با آنها ملاقات کنید ونشان دهید که چه کسی هستید و بفهمید آیا میخواهند با شما کار کنند یا خیر. اما ارزش کنفرانسها بالاتر از هزینه بلیطی است که می‌پردازید. شرکت در کنفرانس باعث شبکه سازی می‌شود. بسیاری از نویسندگان به دنیای سرد پرسش‌های الکترونیکی محدود شده‌اند و خوانندگان با نویسندگان کتابهای خود بیگانه‌اند. کارگزاران ادبی نام شما را در گوگل و در رسانه‌های اجتماعی جستجو میکنند، و اگر جایی پیدا نشدید به این معنی است که پرس و جو در مورد شما به اتمام می‌رسد و آنها سراغ نفر بعدی می‌روند. اینجاست که حضور آنلاین به میان می‌آید
از کجا شروع میکنید؟
شما در ابتدا باید یک وبسایت شخصی داشته باشید. جایی که ویراستاران و کارگزاران ادبی بتوانند با آثار شما آشنا شوند. در وبسایت خود قسمت « درباره» را در نظر بگیرید و در مورد آرزوها، رویاهای نویسندگی و کارهایی که در اوقات فراغت خود انجام می‌دهید بنویسید. همچنین پیشینه حرفه‌ای خود از جمله کلیپ‌های منتشر شده را هم بیاورید تا بازدیدکنندگان سایت بتوانند کار شما را بخوانند.
نویسندگان آثار مستند
داستان نویسان میتوانند حضور کمی در فضای مجازی داشته باشند اما نویسندگان آثار مستند این گونه نیستند.برای نویسندگان آثار غیر داستانی واجب است که در پلتفرمها و فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی حضور فعال داشته باشند. لازم نیست رزومه درخشانی داشته باشید تا کتابی در مورد موضوعی بنویسید. میتوانید یک محقق مستقل و با علاقه به موضوع خود باشید. شاید شما یک دیدگاه منحصر به فرد و چیزی جدید برای ارائه در مورد آن موضوع داشته باشید. اشتیاق و انگیزه خود را در یک وبسایت شخصی نشان دهید.
شبکه‌های اجتماعی
گاهی شبکه‌های اجتماعی به چشم بد دیده میشوند و دلیل آن ساده است. در شبکه‌های اجتماعی نفرت مضمون غالب است. اما نیازی نیست تا شبکه اجتماعی دشمن شما باشد. شبکه اجتماعی مملو از افرادی مانند شماست. کاربرانی که میخواهند از قدرت پیوند دهی اینترنت استفاده کنند. حضور در شبکه‌های اجتماعی به چیزی بیشتر از پشتکار و ارسال هر از گاه چند توییت الهام بخش نیازی ندارد. میتوانید در مورد موضوعی که به آن علاقه مند هستید گفتگویی را آغاز کنید. در نهایت اجتماعی از افرادی را گرد هم می‌آورید که به موضوعات مشابه شما علاقه دارند. – و احتمالا در زمانی که کتابتان چاپ شود یکدیگر را به خرید آن ترغیب میکنند.
در حالی که فیس‌بوک و اینستاگرام – حتی پینترست، برای موضوعات خاص – مکان‌هایی هستند که نویسندگان با جمع‌آوری فالوورهای زیادی در آنها موفق شده‌اند، توییتر دستاوردهای حرفه‌ای خاصی دارد. توییتر جایی است که عوامل و ویراستاران دائماً در حال گفتگو هستند. اما در توییتر، حرفه ای‌ها همیشه با فالوورهای خود چت میکنند و در مورد آنچه که در یک نامه درخواستی به دنبال آن هستند صحبت میکنند.
اینترنت آنقدر بزرگ است که ممکن است حضور در آن در ابتدا غیرممکن به نظر برسد اما کسی از شما نمیخواهد صاحب اینترنت باشید. کسی نمیخواهد طراح سایت حرفه‌ای انتخاب کنید تا برایتان سایت پیچیده بسازد. کافی است در منبع بی پایان اینترنت حضور داشته باشید.
