پاراگراف مجموعهای از چند جمله است که موضوع یکسانی دارند. برخی پاراگرافها طولانی و برخی کوتاهند.
طول یک پاراگراف چقدر باید باشد؟
هیچ قانون ثابتی برای تعداد دقیق جملات یک پاراگراف وجود ندارد. هر کسی شیوه نوشتن خاص خود را دارد. به عنوان یک قاعده کلی، طول یک پاراگراف بین سه تا پنج جمله است. با این وجود پاراگرافهای تک جملهای نیز قابل قبولند و وقتی در کنار پاراگرافهای طولانی تر قرار میگیرند، قشنگ به نظر میرسند.
در نوشتههای رسمی تر، مانند مقاله نویسی، تفسیر نویسی، یا نوشتههای آکادمیک، باید موضوعات به وسیله هر پاراگراف از یکدیگر مجزا شوند. اولین جمله هر پاراگراف، جمله موضوعی است و ایده اصلی پاراگراف را نشان میدهد. جملات بعدی جزییات بیشتری فراهم میکنند. جمله نتیجه گیری آخرین جمله بوده و موضوع را قبل از رفتن به پاراگراف بعدی جمع میکند.
۴ دلیل برای نوشتن پاراگرافهای کوتاه
اینکه چطور یک نویسنده افکارش را روی کاغذ میآورد به شدت انتزاعی است اما تجزیه افکار به پاراگرافهای کوتاه و خواندنی فوایدی دارد. در زیر به برخی از آن فواید اشاره میکنیم:
- متن کمتری توجه خوانندگان را حفظ میکند. محتوایی که به چند گروه از جملات قابل درک تجزیه شده باشد، خواننده را درگیر خود میکند. متنهای طولانی خواننده را خسته میکند، اما پاراگرافهای کوتاهتر که بین آنها فاصله باشد، برای خواننده جذابتر است.
- پاراگرافهای کوتاه تاثیر زیادی دارند. گاهی اوقات نویسنده فکری که در متنش قابل توجه است را از بقیه جدا میکند. در این صرت پاراگرافی تک جملهای مینویسد که روی پاراگراف بعدی تاکید بیشتری میکند.
- پاراگرافهای کوتاه در صفحه نمایش قابل خواندن تر هستند. عصر دیجیتال نحوه خواندن افراد را تغییر داده است. امروزه مردم روی انواع وسیلهها محتوای آنلاین میخوانند – از کامپیوتر گرفته تا تبلت و گوشی هوشمند. مطرح کردن ایدهها در قالب پاراگرافهای کوتاهتر خواندن را برای مخاطب هدف آسانتر میکند.
- الگوهای متغیر پاراگرافی دیدگاه و نظر نویسنده را نشان میدهد. هر نویسندهای به شکل منحصربفرد ایده یا داستانش را بیان میکند. او میتواند با نحوه تجزیه کردن متن به پاراگرافهای مختلف به نوشته خود ریتم ببخشد.
چگونه پاراگراف کوتاه بنویسیم
برای تسلط بر هنر پاراگراف بندی، غرایز خلاقانه خود و شش راهکار زیر را دنبال کنید.
پاراگرافهای بلند را تجزیه کنید. وقتی پاراگرافی دارید که احساس میکنید طولانی و سنگین است آن را به چند پاراگراف تقسیم کنید. اولین پاراگراف در یک مجموعه باید با جمله موضوعی شروع شود تا منظور اصلی نوشته شما را معرفی کند . وقتی پاراگراف بعدی را شروع میکنید، با اینکه پاراگراف جدیدی است، خواننده متوجه میشود که ادامه فکر قبلی است.
- وقتی میخواهید به موضوعی اشاره کنید خلاصه صحبت کنید. اگر جمله خاصی دارید که میخواهید آن را ارائه دهید، آن را در داخل پاراگراف مربوط به خودش بیاورید. با اینکه برای نوشتههای حرفهای و تجاری مناسب نیست، اما پاراگرافهای کوچک برای وبلاگها، پستهای آنلاین و هر نوع نوشتهای که به نویسنده کمی قدرت خلاقیت میدهد، خوب است.
- طول جملات خود را کوتاه کنید. مجموعه جملات هر پاراگراف را مرور کنید. خط به خط قسمتهایی که میتوانید آنها را کوتاهتر کنید، در نظر بگیرید. داشتن یک جمله بلند تا زمانی که جملات بعدی کوتاه باشند، ایرادی ندارد . داشتن جملاتی از طولهای مختلف به درک نوشته کمک میکند اما به طور کلی جملات کوتاهتر، پاراگرافهای کوتاهتر میسازند.
- کلمات انتخابی خود را بازبینی کنید. هر کلمهای که در پاراگراف استفاده کردهاید را بازبینی کنید. ببینید کدام کلمات را میتوانید حذف کنید. کلمات طولانی را با هم معنیهای ساده تر عوض کنید. هر کجا میتوانید کلمات تک را با عبارات طولانی تر جابه جا کنید
- برای هدایت پاراگرافهای خود از ریتم استفاده کنید. وقتی لحن خود را پیدا کردید، فرایند نوشتنتان ریتم بیشتری پیدا میکند. ریتم را دنبال کنید و بدین ترتیب پاراگرافهایتان به شکل زندهای شکل میگیرند. شما میدانید چه زمانی پاراگرافی را تمام و دیگری را شروع کنید. میتوانید آنها را با صدای بلند بخوانید، بین پاراگرافها صبر کنید تا روان بودن نوشته خود را بسنجید و ببینید کجا باید پاراگرافها را تجزیه کنید.
- به پاراگرافهای هر صفحه نگاه کنید. داستانتان را اسکن کنید. بدون نگاه کردن به جزییات سطور و کلمات، با ندیدن هیچ فاصلهای بین جملات متوجه میشوید که بیش از حد طولانی شده است. با قویتر شدن مهارتهای نوشتاری خود یاد میگیرید چطور در حین تایپ کردن پارگرافهای کوتاهتری بنویسید. در عین حال هر صفحه را از نظر بصری ویرایش کنید تا برای خواننده جذاب به نظر برسد.