یادگیری نحوه به پایان بردن یک فصل برای هر نویسنده‌ای ضروری است. از این تکنیک‌ها استفاده کنید تا خواننده را به خواندن ادامه کتاب‌تان ترغیب کنید.
نحوه پایان دادن به یک فصل به نوع رمانی که می‌نویسید بستگی دارد. به عنوان مثال، در یک فیلم هیجان انگیز، تقریباً هر فصل با پایانی نفس گیر به پایان می‌رسد. اگر در حال نوشتن داستان‌های ادبی، مقاله‌های طنز، یا رمانی عاشقانه هستید، ممکن است صفحات پایانی هر فصل پر از صحنه‌های اکشن نباشد، اما به قول نویسنده معروف جیمز پترسون، «در پایان، چیزی باید شما را به سمت فصل بعدی سوق دهد »
چرا پایان هر فصل مهم است؟
پایان فصل به خواننده این حس را می‌دهد که در آینده چه انتظاری باید داشته باشد. پایانهای نفسگیر مشخصه داستان‌های هیجان انگیز هستند، اما شاید شما بخواهید موضوعی را پیچیده کنید تا خواننده به آن فکر کند. در هر صورت، پایان فصل‌های شما باید مخاطبان را تشویق به ادامه خواندن کند. سعی کنید پایان هر فصل را به اندازه خطوط ابتدایی فصل هیجان انگیز کنید—اگر فصل شما با یک یادداشت خسته کننده به پایان برسد، خواننده ممکن است داستان شما را رها کند.
چگونه بفهمیم چه زمانی فصل را تمام کنیم
تشخیص زمان پایان دادن به یک فصل و شروع فصل دیگر می‌تواند یکی از پیچیده ترین بخش‌های فرآیند نوشتن باشد. به طور کلی، شما می‌خواهید یک فصل را در پایان هر صحنه به پایان برسانید. پایان یک صحنه چیست؟ برخی از سرنخ‌هایی که باید در هنگام ساختن فصل‌ها به دنبال آن باشید:
- تغییر مکان: آیا کاراکتر اصلی شما به زمان یا مکان جدیدی می‌رود؟ چه آنها مسافتهای طولانی را طی کنند یا به گذشته بروند، آغاز فصل جدید به خواننده کمک می‌کند وارد دنیای جدیدی بشود.
- تغییر زاویه دید: اگر داستان خود از زاویه دید چند کاراکتر روایت می‌کنید، بهتر است در هر فصل یک زاویه دید انتخاب کنید تا از گیج کردن خواننده اجتناب کنید.
- طول فصل: آیا فصل شما خیلی طولانی است؟ تعداد کلمات استانداردی برای هر فصل وجود ندارد اما هدف کلی یک فصل آن است که به خواننده استراحت بدهد. ایرادی ندارد که چند فصل بلند داشته باشید اما اگر فصلی زیادی کش پیدا کرده است بهتر است آن را پایان دهید.
دو شیوه برای پایان دادن به فصل
وقتی فصلی را به پایان می‌برید از خودتان بپرسید: خواننده بیشتر از همه در این فصل چه می‌خواهد بداند؟ هر چه هست باید در پایان فصل آورده شود. دو روش برای پایان دادن به یک فصل وجود دارد:
- با پایانی نفس فصل را تمام کنید. پایانهای نفس گیر سوالات بزرگی را در پایان یک فصل یا بخش مطرح می‌کنند. به طور معمول، یک پایان نفس گیر در طول اوج گیری در اواسط راه متوقف می‌شود تا آنکه پایان طبیعی خود را طی کند. اغلب، در پایان هر فصل وعده‌ای که در فصل قبلی داده شده برآورده می‌شود. با این حال، اگر می‌خواهید از پایانی نفس گیر استفاده کنید، خواننده را به لحظه قبل از تکمیل شدن ببرید و فصل را در آنجا متوقف کنید.آیا قهرمان داستان قرار است شرور داستان را در یک مسابقه قایق سواری شکست دهد؟ در جایی که قهرمان، یقه شرور را می‌گیرد داستان را متوقف کنید. خواننده دوست دارد بداند این صحنه چطور تمام می‌شود. میتوانید در پایان فصل موضوعی غافل کننده را مطرح کنید. مثلا اطلاعاتی جدید یا یک چرخش داستانی. شاید شرور داستان چاقویی مخفی دارد. یا وقتی که قهرمان در حال فرو کردن سر شرور به درون دریاست متوجه خالکوبی روی شانه‌اش می‌شود که معنای خاصی دارد- لازم نیست معنای آن را بگویید. در عوض خواننده را به فکر کردن وادارید.
- داستان را با مکثی طبیعی به پایان برسانید. اگر پایان نفس گیری نمی‌نویسید، در لحظه‌ای که وعده خود را به خواننده محقق می‌کنید فصل را تمام کنید. اجازه دهید خواننده با اطلاعات جدیدی که کسب کرده اوقاتی را سپری کند یا قبل از تغییر مکان یا زاویه دید به او استراحت بدهید. پایانهای نفس گیر که وقفه‌های پایانی طبیعی دارند بدون آنکه خواننده را سردرگم کنند او را علاقه مند نگه می‌دارند.
