ری بردبری نویسنده و شاعر آمریکایی است که در ایران بیشتر به خاطر کتاب فارنهایت ۴۵۱ شناخته شدهاست. از آنجایی که او نویسندهای پرکار و با تجربه است، در این مطلب قصد داریم ۱۲ توصیهی او به نویسندگان جوان را عنوان کنیم تا شاید برای هر کس که رویای نویسنده شدن را در سر میپروراند، راهگشا باشند.
۱_ با نوشتن رمان شروع نکنید؛ رمان نوشتن بیش از حد زمان میبرد. حرفهی نویسندگی را در ابتدا با نوشتن داستانهای کوتاه آغاز کنید، حتی شده یک داستان در هفته. به مدت یک سال این کار را انجام دهید. به هر حال نمیشود که پشت سر هم ۵۲ داستان بد بنویسید و بالاخره چندتایی از آنها خوب از آب در میآیند. برد بری اولین رمانش را در ۳۰ سالگی نوشت.
۲_ شاید دوستشان داشته باشید اما نمیتوانید مثل آنها باشید؛ این نکته را وقتی سعی داشتید خودآگاه یا ناخودآگاه از نویسندهی مورد علاقهتان تقلید کنید به خاطر داشته باشید.
۳_ داستانهای کوتاه با کیفیت را بررسی کنید؛ مثلا آثار رولد دال، گی دو موپاسان، نایجل نیل و جان کالیر.
۴_ مغزتان را پر کنید؛ برای اینکه ذهنتان پر از اطلاعات -مخصوصا استعارهها- باشد، بردبری توصیه میکند که قبل از خواب یک داستان کوتاه، یک شعر یا یک مقاله بخوانید. مقاله هم حتما نباید در مورد یک موضوع خاص باشد و میتوانید در زمینهی موضوعات متنوعی از جمله باستان شناسی، جانورشناسی، زیست شناسی، فلسفه، سیاست و ادبیات به مطالعه بپردازید. بعد از این همه خواندن، مغزتان پر از اطلاعات و ایده خواهدبود.
۵_ دوستانی که به شما باور ندارند را کنار بگذارید؛ آیا رویاهای نویسندگی شما را مسخره میکنند؟ بیمعطلی رابطهتان را با آنها کم کنید.
۶_ در کتابخانه زندگی کنید؛ وسایل الکترونیکی را رها کنید. تا جایی که میتوانید با نوشتهها سر و کله بزنید.
۷_ از فیلم خوب دیدن غافل نشوید.
۸_ با خوشحالی بنویسید؛ در ذهن بردبری نوشتن کاری جدی نیست. باید از نوشتن داستانتان لذت ببرید و برایتان به شکل کار نباشد.
۹_ برنامهای برای پول درآوردن نریزید؛ بردبری و همسرش تا قبل از ۳۷ سالگی حتی ماشین هم نداشتند.
۱۰_ ده چیزی که دوست دارید و ده چیزی که از آنها متنفرید را لیست کنید؛ سپس در مورد چیزهایی که دوست دارید بنویسید و بقیه را کنار بگذارید.
۱۱_ هرچیزی که به ذهنتان میرسد را بنویسید؛ او برای از بین نرفتن خلاقیت ” تداعی کلمات” را توصیه میکند. چون شما نمیدانید چه در ذهنتان است، تا زمانیکه آن را آزمایش کنید.
۱۲_ به خاطر داشته باشید که شما در نوشتن به دنبال این هستید که بعدا یک نفر بیاید و به شما بگوید که “من به خاطر کاری که انجام میدی از شما خوشم میاد”.