کار کردن یکی از مهمترین پیش شرطهای رسیدن به رضایت مندی در زندگی است. شغل و حرفه ما با خودآگاهی ما به عنوان عضو شاخصی از جامعه ارتباط دارد . روانشناسان می‌گویند این اهمیت عامل اصلی حس شادی در زندگی افراد است. تا به حال چند بار از خود در زندگی پرسیده‌ایم که ما کیستیم؟ و ارزش اجتماعی ما چیست؟ بیش از یکبار . این طور نیست؟ به علاوه هر روز تلاش فراوانی را برای رسیدن به پاسخی قانع کننده در زندگی انجام می‌دهیم.
برخی می‌گویند کار کردن تنها شیوه ممکن برای داشتن یک زندگی آبرومند است و البته که قانع کننده است. اما سوالات دیگری نیز وجود دارد که باید صادقانه پاسخ دهیم مانند اینکه: آیا بیرون از دفتر کار خود نیز زندگی دیگری داریم؟ و چقدر با خانواده خود وقت می‌گذرانیم؟ احتمالا نمیتوانید مرز مشخصی بین کار و زندگی خود تعیین کنید و وقتی به این سوال پاسخ بدهید حتما خانواده را انتخاب نمی‌کنید. این بدین معنا نیست که شما اهل خانواده نیستید بلکه شما مانند بسیاری دیگر به کار کردن معتاد شده‌اید .
علت اصلی مشکل و نحوه ترک کار در دفتر
این روزها نرخ بالای فعالیتهای تجاری، پیشرفت سریع در زمینه تکنولوژی، و رقابت بی رحمانه در بازارهای کاری چالشهای فراوانی را برای افراد شاغل ایجاد کرده است. دایره وظایف کارمندان با پیچیده تر شدن، وسیع تر می‌شود. برای نجات محیط کار و موفق شدن در وظایف اداری فرد باید با نیازمندهای جدید قرن خود را وفق دهد . این استانداردهای بالا باعث افزایش بار اطلاعاتی و احساسی بر روی کارمندان می‌شود .
افراد از کار کردن دائمی رنج می‌برند. قبل از آنکه یک مشکل را حل کنند باید به فکر حل کردن یک مشکل کاری دیگر باشند . حتی در زمانی که ساعت کاری به پایان می‌رسد. آنها باید 24 ساعته در ارتباط باشند . بنابراین وقتی افراد در خانه هستند ( یا در حال رفت و آمد، یا مهمان داشتن یا حتی مسافرت رفتن ) باز هم به نوعی به کار خود ادامه می‌دهند. البته این به قیمت زدن از وقت خانواده‌شان تمام می‌شود .
مشکل برقراری تعادل بین کار و زندگی، برای مدیران و زنان شاغل دشوار است.
بنابراین برای این دو دسته بندی اصلی تفاوتهایی وجود دارد. مدیران کسب و کار برای حوزه‌های بیشمار و لیست بی پایان از وظایف مسئولیتهای زیادی دارند که بدون کنترل یا مشارکت شخص آنها امکان انجامشان وجود ندارد . چنین شرایطی باعث می‌شود که در خانه نیز کار کنند. در مورد زنان، اوضاع این گونه است که آنها هم زمان باید در دو مکان حضور داشته باشند. وظایف بی شمار خانه داری، بچه داری، یا نگهداری از والدین سالخورده تنها چند نمونه از اینهاست. در نتیجه آنها نیز دائما تحت فشار می‌باشند .
آیا این موضوع طبیعی است؟ نه. پزشکان و روان شناسان نیز از خطرات بردن کار شرکت به منزل صحبت می‌کنند:
- افرادی که ساعات طولانی کار می‌کنند در مقایسه با افرادی که ساعات محدودتری کار می‌کنند بیست درصد بیشتر می‌میرند .
- کارمندانی که بدون مرخصی کار می‌کنند دچار حمله قلبی می‌شوند .( سی تا 50 درصد بیشتر از کسانی که به مرخصی می‌روند )
- زنانی که مرخصی ندارند بیشتر از کسانی که وقت بیشتری برای خود و خانواده‌شان می‌گذارند دچار افسردگی می‌شوند
- فشار کاری و روانی مستمر باعث تخلیه انرژی و استرس مزمن در بین همه کارمندان می‌شود
- نداشتن وقت برای خانواده باعث ایجاد بحران خانوادگی می‌شود
- درگیری مستمر در حل مشکلات باعث از بین رفتن تمرکز افراد شده و در نتیجه میزان امنیت شخصی و اجتماعی آنان را پایین می‌آورد. حرف زدن با تلفن ( یا سر به هوا بودن ) در حالیکه از خیابان رد می‌شوید میتواند عواقب مرگباری داشته باشد . همینطور در مورد حواس پرتی کردن در رانندگی
باید حد و مرزهای شخصی خود را برای ایجاد تعادل در زندگی و کار برقرار کنید. با این حال سوال این است که چگونه این تعادل را برقرار کنید. ما در زیر توصیه‌هایی داریم که به شما کمک می‌کند از زنجیرهای کاری آزاد شده و فضای بیشتری در زندگی شخصی‌تان داشته باشید .
چگونه کار خود را در شرکت رها کنید
- برنامه ریزی موثر
آیا متوجه شده‌اید که مرتبا کار می‌کنید اما وقتی که میگذارید هدر می‌رود و نتیجه‌ای جز خستگی وحشتناک نمی‌گیرید؟ این اولین نشانه‌ی مدیریت ناکارامد زمان است. شما کارهای زیادی باید انجام دهید و نمیدانید آیا به اندازه کافی امروز کار کرده‌اید یا نه . بدون برنامه میخواهید همه چیز را فوری بدست آورید. عدم برنامه ریزی باعث هرج و مرج در کارها شده و تنش احساسی را بالا می‌برد. با برنامه ریزی کردن برای روز خود، برای کارهایتان استراتژی پیدا می‌کنید و ذهنتان شفاف می‌شود و میدانید که چه زمانی باید دست از کار بکشید و چه چیزی برایتان معنادارتر است. وقتی که کارهای از قبل پیش بینی شده را به سرانجام می‌رسانید رضایت مندی بیشتری پیدا می‌کنید. بنابراین برنامه ریزی موثر نه تنها به کار شما ساختار میدهد بلکه اوقات فراغت و سلامت احساسی شما را با کیفیت تر می‌کند .
- واگذاری قدرت و مسئولیت به دیگران
این فکر که کسی بهتر از شما نمیتواند کارتان را انجام دهد در بین افراد شایع است. حتی وقتی که میتوانیم کاری را به کسی بسپاریم از این موقعیت استفاده نمی‌کنیم یا تلاش می‌کنیم همه چیز را کنترل کنیم. یادتان باشد که شما در مرکز عالم قرار ندارید. نگران نباشید ما قصد نادیده گرفتن مهارتها و توانایی‌های شما را نداریم اما شما باید به همکارانتان فرصتی بدهید تا نشان دهید که رییس هستید. آزادی در کار باعث می‌شود مسئولیتهای بیشتری را بپذیرید و بازدهی خود را بالا ببرید .
- مشخص کردن الویت‌ها
شما باید هم الویتهای کاری خود را مشخص کنید و هم ببینید کدام یک برایتان در هر لحظه مهم ترند: خانواده یا کار. انتخاب بین کار و خانواده مساله پیچیده‌ای است بخصوص برای زنانی که وظیفه سرپرستی از خانواده را نیز به عهده دارند . البته که گرایشات کاری جدید باعث شده راه حلهای بیشتری در این زمینه پیدا شود. شرکتها امروزه با در نظر گرفتن محیط کاری پویا و چالشهای مهمی که برای کارمندان وجود دارد، ساعات کاری انعطاف پذیرتری را قبول می‌کنند . بنابراین در هر لحظه میتوانید درخواست کار نیمه وقت یا دورکاری کنید. الویتهای خود را مشخص کنید و برنامه زمان بندی‌ای را برای خود مشخص کنید که برای شما بهتر جواب میدهد . این برنامه میتواند شامل موقعیتهایی برای کار از منزل در زمان ساعات کاری باشد. اگر شرکت شما با این ساعت کاری موافقت نمی‌کند بدون آنکه به خود تردید راه دهید محیط کارتان را عوض کنید .
- خاموش کردن وسایل ارتباطی بعد از اتمام ساعت کار
زمانی که ما ابزار تکنولوژی مدرن نداشتیم با بازدهی بیشتری کار می‌کردیم. هر اتفاقی که در ساعات غیرکاری می‌افتاد تا صبح روز بعد باید منتظر راه حل می‌ماند. چه چیزی عوض شده است.؟ هیچ چیز به جز داشتن گوشی همراه و عادت مردم به پاسخ دادن فوری به پیامها .تصمیم بگیرید که بعد از ساعت کار به تماس، ایمیل، اسکایپ و پیامها پاسخ ندهید. اجازه دهید ذهنتان در لحظه حضور داشته باشد. در ابتدا کمی پیچیده است اما بعد از اندکی به آن عادت می‌کنید. به علاوه دیگران می‌فهمند که شما در ساعات غیرکاری پاسخگو نیستید. تعداد پیامهایتان به شدت کاهش پیدا می‌کند و شما احساس راحتی می‌کنید .
- تحقیق درباره خود
نکته عجیبی است نه؟ با اینحال یکی از معنادارترین نکات است. روان شناسان می‌گویند که مشغله داشتن فقط در ذهن ماست. کار کردن بیش از حد ممکن است به علت تلاش برای جبران کردن شکافهای موجود در سایر حوزه‌های زندگی یا اثبات کردن چیزی به کسی باشد. شما باید با من درونی خود به طور صادقانه و محکم صحبت کنید. این کار به شما در پیدا کردن پیش شرطهای روانی‌ای که از کل دنیا مخفی کرده‌اید کمک می‌کند. فرار کردن مشکلی را حل نمی‌کند اما باعث ایجاد مشکلات عمیق تری می‌شود .
و نکته آخر، یادتان باشد که زمانی که افراد حرفه‌ای به کارفرما احتیاج داشتند گذشته است. امروزه موفقیت شرکتها در دستان نیروی کاری با صلاحیت است. به همین دلیل تنها کاری که باید انجام دهید ارتقای صلاحیت خود و وضع کردن حد و مرزهای شخصی است که به نفع شما می‌باشند. این تنها راه صحیح برای برقراری تعادل در زندگی و کار است که اجازه میدهد فردی موفق و شاد باشید .