ذهنتان خالی است. می‌خواهید داستانی را شروع کنید یا داستانی را که نوشته‌اید ادامه دهید، اما هیچ‌چیز جالبی به ذهنتان نمی‌رسد. راه‌های مختلف را هم امتحان کرده‌اید اما هیچ‌کدام جواب نداده‌اند. اینترنت را هم که جست‌وجو می‌کنید، انگار تمام مقالات شبیه به هم هستند. حال باید چه کار کرد؟ در این مقاله، راه‌های کمتر استفاده‌شده‌ای را برای به کار انداختن قوه‌ی تخیل‌تان حین نوشتن به شما معرفی می‌کنیم.

به آثار هنری نگاه کنید

 در طی سالیان متمادی، نقاشی‌ها الهام‌بخش نویسندگان بوده‌اند بنابراین بد نیست سری به گالری‌های هنری بزنید و یا اگر امکانش نیست، کتاب‌های هنری را نگاهی انداخته یا این نقاشی‌ها را در اینترنت جستجو کنید .

به موسیقی‌های خوب گوش دهید

 موسیقی‌های خوب به‌مانند نقاشی‌های خوب الهام‌بخش نویسندگان زیادی بوده‌اند. سعی کنید به انواع مختلف موسیقی گوش کنید، از اپرا گرفته تا جاز و پاپ.

به مطالعه‌ی وقایع تاریخی بپردازید

 اگر به دنبال منبع الهام هستید می‌توانید به سراغ تاریخ بروید که پر از شخصیت‌های جذاب و رخدادهای دراماتیک است. اگر مشغول نوشتن مقاله یا داستانی غیرتخیلی هستید، می‌توانید کل کارتان را بر مبنای یک شخصیت یا یک رخداد تاریخی واقعی قرار دهید.

رویای شفاف دیدن را یاد بگیرید

 بسیاری از نویسندگان بزرگ از رؤیاهایشان الهام گرفته‌اند. نکته‌ی مهم این است که رؤیاهایتان را پس از بیدار شدن به خاطر بیاورید. رویای شفاف دیدن در این کار به شما کمک خواهد کرد. حواستان باشد همان موقع که از خواب بیدار شدید رؤیاهایتان را به نحوی ضبط کرده یا یادداشت کنید تا فراموش‌تان نشود.

حس بویایی‌تان را بیدار کنید

 شاید عجیب به نظر برسد که بو بتواند الهام‌بخش نوشتن باشد، اما در اصل رایحه‌ها و بوها محرکی قوی هستند. فضای باز و طبیعت تنها جاهایی نیستند که برای تقویت حس بویایی‌تان می‌توانید به آن‌جا بروید، به‌جای آن، طرز فکرتان را عوض کنید. به عطر فروشی، باشگاه ورزشی و یا حتی قصابی بروید. مکان‌های مختلف بوهای مختلف دارند که هرکدام می‌توانند به شیوه‌ای متفاوت الهام‌بخش شما باشند.

به عکس‌ها توجه کنید

 به‌مانند نقاشی، عکس‌ها هم منبع الهامی فوق‌العاده برای نوشتن هستند. می‌توانید خودتان عکاسی کنید، به نمایشگاه بروید، کتاب بخرید یا عکس‌های معروف را در اینترنت تماشا کنید.

زندگی خودتان را آنالیز کنید

 تجربیات خودتان می‌توانند منبعی بی‌نهایت از الهام باشند. مردم اغلب ترجیح می‌دهند کتاب‌هایی بخوانند که در مورد تجربیات روزمره هستند تا تجربیات غیرمعمول.