لوسی ا‌لمان، چهل سال پس از اینکه پدرش برنده‌ی جایزه‌ی تیت بلک شد توانست پا در جای پای او گذاشته و این جایزه که به عنوان قدیمی‌ترین جایزه‌ی بریتانیا شناخته می‌شود را از آن خود کند.
پدر او ریچارد ا‌لمان، توانسته بود در سال ۱۹۸۲ به خاطر نگارش زندگی‌نامه‌ی جیمز جویس برنده‌ی این جایزه شود و حالا لوسی به خاطر نگارش اردکها؛ نیوبری پورت توانست این جایزه‌ی ده هزار پوندی را به جیب بزند.
اردکها؛ نیوبری پورت کتابی هزار صفحه‌ای است که در اصل یک جمله‌ی بلند است که هزار صفحه به طول انجامیده است. راوی داستان بی‌نام است و در اوهایو و در دوران ریاست جمهوری ترامپ زندگی می‌کند. او متاهل است، ۴ فرزند دارد و پیش از این معلم کالج بوده است اما وقتی دچار سرطان می‌شود کالج را رها می‌کند.
در قسمتی از این داستان، مادر شخصیت اصلی توسط خواهرش از غرق شدن در دریاچه‌ی نیوبری پورت نجات پیدا می‌کند. مادر در دریاچه مشغول دنبال کردن اردکها بوده است.
موضوع داستان ساده است اما در اصل ذهن راوی درگیر دغدغه‌های گوناگون است. کل این داستان در اصل یک جمله است که با علائم نگارشی همچون ویرگول و نقطه‌ویرگول به قسمت‌های مختلف تقسیم شده است.
جایزه‌ی تیت بلک در بخش زندگی‌نامه به جورج سرتز برای نگارش کتاب عکاس در شانزده سالگی مرگ یک جنگجو، که زندگی‌نامه‌ی مادرش مگدا است، رسید.
جایزه‌ی ادبی جیمز تیت بلک در سال ۱۹۱۹ به‌وسیله‌ی جانت کوتس همسر جیمز بنیان‌گذاری شد تا یادآور او باشد. این جایزه‌ی قدیمی ده هزار پوندی سالانه به بهترین داستان تخیلی و به بهترین زندگی‌نامه اعطا می‌شود. هر سال حدود ۴۰۰ اثر برای تعیین برنده مورد بررسی قرار می‌گیرند.
از جمله کسانی که پیش از این برنده‌ی این جایزه شده اند می‌توان دی. اچ.لارنس، آنجلا کارتر، گراهام گرین، جیم گریس و ضیا‌ء حیدر رحمان را نام برد.
