برای برخی از نویسندگان نوشتن کار دشواری است و معمولا از زیر بار نوشتن طفره می‌روند. اما خبر خوب آن است که طفره رفتن و اهمال کاری در نویسندگی امری طبیعی است.
عوامل اهمال کاری در نویسندگی
بر اساس گفته‌های کریس بیلی نویسنده کتاب پروژه بازدهی طفره رفتن در نوشتن شش عامل دارد:
- دشوار است
- خسته کننده است
- طاقت فرساست
- بدون ساختار یا مبهم است
- هیچ معنای شخصی ندارد
- پاداش ذاتی ندارد
گاهی اوقات نوشتن دشوار می‌شود. ما به صحنه‌هایی برمیخوریم که نمیدانیم چطور در آنها بر یک شکاف داستانی غلبه کنیم. نوشتن گاهی خسته کننده است. مخصوصا زمانی که بر روی صحنه‌های لازم اما غیرهیجانی کار می‌کنیم یا مشغول ویرایش کردن هستیم. و در آخر تکمیل پیش نویس به شدت وقتگیر است. شاید عدم اعتماد به نفس به مهارتها و ارزش داستان‌مان باعث می‌شود هیچ پاداش ذاتی برای نوشتن خود در نظر نگیریم .
چگونه بر اهمال کاری خود به هنگام نوشتن غلبه کنیم
برای غلبه بر اهمال کاری در نویسندگی چهار گام وجود دارد. اما قبل از آن باید ببینید برای این پروژه شور و اشتیاق کافی دارید یا نه.
گام اول: علت را شناسایی کنید
قبل از آنکه بر اهمال کاری غلبه کنید باید علت آن را شناسایی کنید. آیا روی پروژه دشواری کار می‌کنید یا از صحنه‌هایی که میخواهید بنویسید خسته شده‌اید؟ آیا حوصله‌تان از داستان‌تان سر رفته است یا نمیتوانید پیشرفت خود را ببینید؟ احتمالا دچار شک و تردید شده‌اید یا احساس می‌کنید دستاورد زیادی نداشته‌اید. شناسایی علت اهمال کاری اولین گام در غلبه کردن بر آن است.
گام دوم: کم کردن درد
نوشتن راحت یا مفرح نیست. وقت آن است که به ریشه و علت اهمال کاری خود بپردازید و تلاش کنید تا از این درد بکاهید.
- اگر نوشتن برایتان دشوار است، با رسیدن به یک نقطه جایزه‌ای را برای خود در نظر بگیرید. مثلا برای هر 500 کلمه‌ای که می‌نویسید به خود یک شکلات بدهید
- اگر نوشتن برایتان کسل کننده است، بین نوشتن خود کاری هیجان انگیز انجام دهید مثل یک صحنه اکشن خنده دار بنویسید.
- اگر نوشتن برایتان طاقت فرساست، دوش بگیرید یا به پیاده روی بروید تا راه حلی برای این مشکل پیدا کنید. کمی ذهنتان را باز بگذارید.
- اگر بی ساختار می‌نویسید، منتظر چه هستید؟ برنامه ریزی کنید
- اگر نوشته شما هیچ معنای شخصی ندارد، ببینید آیا حقیقتا نسبت به پروژه خود شور و اشتیاق دارید؟ اگر دارید، خلاصه اهدافتان را بنویسید.
- اگر نسبت به ارزش داستان خود یا توانایی‌تان در روایت آن شک دارید، به خودتان یادآوری کنید که نویسنده خوبی هستید. شما میتوانید رشد کنید و هر پیشرفتی که می‌کنید شما را یک گام به هدفتان نزدیکتر می‌کند.
گام سوم: نقاط فشار خود را شناسایی کنید
کمی فشار سالم باعث پیشرفت شما می‌شود. تعیین ضرب الاجل برای خود یا مقید کردن خود به نوشتن تعداد کلماتی مشخص در یک زمان معین، یا تلاش برای رسیدن به هدفی مشخص به هر نویسنده‌ای انگیزه نوشتن می‌دهد.
گام چهارم: اعمال سیستم پاداش یا ضدپاداش
اعمال سیستم پاداش یا ضدپاداش با رابطه شما با فشار ارتباط تنگاتنگی دارد. اگر معمولا فشار زیادی را به خود وارد می‌کنید، برای خود سیستم پاداش دهی معین کنید. مثلا میتوانید بعد از آنکه به مدت یک هفته هر روز نوشتید برای خود یک کتاب جدید بخرید. اما اگر به کمی فشار سالم واکنش مثبت نشان می‌دهید در عوض سیستم ضد پاداش مشخص کنید. به بیان دیگر از سیستم تنبیه کردن برای تشویق خود به نوشتن استفاده کنید. مثلا اگر تعداد کلماتی که برای خود تعیین کرده‌اید را ننویسید نباید شکلات بخورید.
