فصلها رگهای حیاتی داستان‌اند. داستان کوتاه ممکن است یک فصل داشته باشد اما یک رمان معمولا به بخشهای قابل دسترسی تقسیم بندی می‌شود که بازبینی هر یک از قسمتها را در لحظه ممکن می‌سازد. ساختاربندی کردن فصلها به گونه‌ای که خوانندگان را غرق در داستان کند، برای رمان نویسی ضروری است.
نکات زیر را در هنگام نوشتن هر فصل بکار ببرید. یادتان باشد حتما برای هر فصل هدفی تعیین کنید که با داستان کلی همگام باشد.
- با یک عمل شروع کنید. لازم نیست هر فصل به شلوغی و پرهیاهویی فصل اول باشد. فصلی که با کاراکتری در حال حرکت و عمل شروع شود برای خواننده جذابتر از فصلی است که کاراکترهای آن آرام کارهای خود را انجام می‌دهند. سعی کنید فصل را از وسط یک صحنه آغاز کنید.
- فصل را حول طرح کلی داستان ساختاربندی کنید. برخی از نویسندگان دوست دارند برای هر فصل پایان نفس گیری بنویسند . هر چیزی را که فکر می‌کنید خواننده را درگیر داستان می‌کند بنویسید.
- برای هر فصل هدفی خاص در نظر بگیرید. ممکن است تمرکز یک فصل بر روی صحنه تعقیب و گریز باشد و هدف فصل دیگر معرفی یک قهرمان. زمانی که هدف اصلی خود را مشخص کردید غریزه خلاقه خود را دنبال کنید و ببینید چگونه میتوانید آن را جذابتر کنید.
- برای محدودکردن تمرکز خود برای هر فصل عنوان انتخاب کنید. عنوان فصل نه تنها می‌تواند منشا داستان را نشان دهد بلکه مقصد بعدی را نیز مشخص می‌کند. عنوان یک اشاره ظریف به وعده‌هایی است که از ابتدا در فهرست مطالب به خواننده داده‌اید. به هنگام نوشتن پیش نویس از عناوین فصول به عنوان نقشه راه خود استفاده کنید.
- سرعت را در نظر بگیرید. طول هر فصل مسیر ردیابی رمان شما را تنظیم می‌کند. فصلهای طولانی تر بر روی فلش بک‌ها و نشان دادن پیش داستان و کاراکتر سازی متمرکزند و فصلهای کوتاهتر بر روی عمل و عکس العمل. یک فصل همچنین می‌تواند با ایجاد مکث، فرصتی برای شخصیت اصلی شما به جهت مرور اتفاقات گذشته و برنامه ریزی برای کارهای بعدی فراهم آورد.
- زاویه دیدهای متفاوت بکار ببرید. گاهی اوقات هر فصل از یک زاویه دید مجزا روایت می‌شود. هر فصل جدید به شخصیت‌های مختلف این امکان را می‌دهد تا با نگاهی که به رویدادها دارند، نقش اصلی را بازی کنند
- به دنبال برقراری تعادل باشید. به طور کلی دو نوع روایت داستانی وجود دارد: روایت صحنه‌ای و روایت داستانی. روایت صحنه‌ای اعمال یا صحبتهای کاراکترها را نشان می‌دهد. روایت داستانی به خواننده می‌گوید کاراکترها چه کارهایی انجام داده‌اند اما رویداد اصلی خارج از صحنه است. خوب است از هر دو شیوه استفاده کنید. یک فصل را انتخاب کنید و با ماژیک روی نوشته‌هایی که مربوط به توصیف صحنه است علامت بزنید و آنهایی که داستان را روایت می‌کنند بدون علامت بگذارید. حال به روایتهای صحنه‌ای، داستان و به روایتهای داستانی صحنه اضافه کنید.
- نگران وقفه‌های موجود در اولین پیش نویس خود نباشید – مگر اینکه در منظم شدن به شما کمک کنند. بهتر است در ابتدا خیلی به ترتیب یا جهت گیری دقیق عناصر داستان خود وابسته نباشید. هر پیش نویسی هنگام بازبینی تغییر می‌کند. فضایی برای غافلگیری در نظر بگیرید .
