از تنش در داستان برای حفظ علاقه مندی خواننده و پیشبرد داستان استفاده می شود.با این حال ایجاد تنش در داستان به گونه ای که برای خواننده باورپذیر باشد، برای نویسندگان مبتدی دشوار است.
چرا ایجاد تنش در داستان اهمیت دارد؟
تنش میتواند به عنوان یک مضمون کلی یا یک ابزار ساختاری بین کاراکترها وجود داشته باشد اما بخش جدایی ناپذیر از گام و نمایش داستان است. در سطوح ابتدایی ، تنش به معنای حفظ هیجان خواننده است. این نوع از سرمایه گذاری احساسی به خطرات موجود در داستان بستگی دارد، اگر خطری وجود نداشته باشد، می توانید ادعا کنید اصلا داستانی وجود نداشته است. چه شما داستان کوتاه بنویسید یا رمان، خطر عاملی است که خواننده را مشتاق به خواندن ادامه داستان می کند.
تنش را به عنوان نقطه اتصال طرح اصلی، طرح فرعی و کاراکتر سازی در نظر بگیرید. در زیر به چند شیوه خوب برای افزایش سطح تنش در نوشته اشاره می کنیم:
- رویداد هیجان انگیز: در اکثر داستانها رویداد هیجان انگیزی وجود دارد که همه چیز را برای کاراکترهای اصلی به جنب و جوش در می آورد. این رویداد هیجان انگیز میتواند به سادگی یه تصمیم محوری باشد یا به دراماتیکی یک نبرد تن به تن. اما در هر حال بازی را تغییر می دهد و خطرات جدیدی را به داستان می افزاید.
- ساعت در حال تیک تیک: ساعت در اکثر داستانهای هیجان انگیز، ویژگی کلیدی است. یکی از مهم ترین ابزار برای ایجاد تعلیق در داستان، ایجاد محدودیت زمانی به جهت تحت فشار قرار دادن کاراکترهاست. اگر داستان شما در مدت زمان دو هفته اتفاق می افتد، سعی کنید آن را در یک هفته جمع کنید.
- اطلاعات محرمانه: به جای این که بلافاصله به خواننده بگویید که یک کاراکتر در هنگام ورود به یک موقعیت معلق چه چیزی را کشف می کند ، از توصیف، برای کش دادن زمان و ایجاد تنش استفاده کنید. با نوشتن یک توصیف ناقص شروع کنید. برای کاراکترها مانع ایجاد کنید. سپس نکته دیگری را در مورد آنچه فکر می کنند می بینند بیان کنید – اما دوباره آن را کاملاً توضیح ندهید
- پیچش داستانی: پیچش داستانی که کسی انتظار رخ دادنش را ندارد، با به هم زدن برنامه های از پیش تعیین شده ی کاراکتر، در داستان تنش ایجاد می کند. بسته به نوع پیچش کاراکترهای شما می بایست با شرایط جدیدشان خود را وفق دهند.
- درگیری: تنها درگیری است که میتواند داستان را رو به جلو پیش ببرد – بنابراین مشکلات جدیدی را مطرح کنید. برای قهرمان داستان مانع بتراشید. قهرمان شما در هر شرایطی که هست باید در شرایط بدتری قرار بگیرد. اگر همیشه هر چه کاراکتر می خواهد در اختیارش قرار می دهید، داستان تان تنش لازم را نخواهد داشت.
- پیش داستان: برای کاراکتر گذشته پیچیده ای در نظر بگیرید. آشکار کردن خصیصه های شخصیتی پنهان قهرمان داستان میتواند منبع تنش تاثیرگذاری باشد. آیا آنها رازی را مخفی کرده اند که روی اطرافیانشان تاثیر می گذارد؟ جنبه واقعی کاراکترهایتان را در طول داستان کشف کنید تا تنش خود به خود بوجود بیاید.
- پایان نفس گیر: پایانهای نفس گیر سوالات بزرگی را در انتهای یک داستان یا بخش مطرح می کنند. معمولا پایان نفس گیر در حین اوج یک رویداد اتفاق می افتد و اجازه نمی دهد داستان به نتیجه طبیعی خودش برسد. آیا قرار است قهرمان ، شرور داستان را از یک قایق مسابقه به بیرون هل بدهد؟ جایی که قهرمان، یقه شرور را چسبیده متوقف شوید. خواننده میخواهد پایان داستان را بداند. شما همچنین میتوانید در پایان فصل، اتفاق غافلگیرکننده ای رقم بزنید. مثلا اطلاعاتی جدید ارائه دهید. مثلا زمانی که قهرمان داستان سر شرور را به داخل آب فرو می برد، متوجه خالکوبی بر روی شانه او می شود که برایش معنای خاصی دارد. لازم نیست حرفی بزنید. این گونه، خواننده را مشتاق به خواندن ادامه داستان می کنید.
