شرح حال شخصی ترین شکل داستان نویسی است. شرح حال نویسان با استفاده از زبان اول شخص، درباره خودشان مینویسند. شرح حال نویسی در مقایسه با سایر اشکال داستان نویسی مانند زندگی نامه نویسی یا تاریخ نگاری، مطالب بیشتری در مورد نویسنده و تجربیات زندگی او را آشکار میکند.
شرح حال چیست؟
شرح حال، کتابی غیر داستانی است که گویای زندگی نویسنده در برههای از زمان میباشد. در شرح حال نویسی به تمام رویدادهای زندگی نویسنده اشاره نمیشود بلکه بخشی از سفر او بازگو میگردد. شرح حال نویسی در مقایسه با زندگی نامه نویسی بر روی موقعیتی خاص از زندگی راوی متمرکز است.
در بهترین شرح حال نامهها نویسندگان شخصیت اصلی هستند اما استثنائاتی هم در این زمینه وجود دارد. نویسندگان با قرار دادن داستان حول محور تجربیات فردی، میتوانند نقش خودشان را به عنوان راویان اول شخص نشان دهند.
شرح حال نویسی در برابر زندگی نامه نویسی
شرح حال نامه ارتباط نزدیکی با فرمت غیرداستانی زندگی نامه نویسی دارد اما آن دو یکی نیستند. زندگی نامه نویسی شرحی است از کل زندگی نویسنده به قلم خودش. این بدان معنا نیست که زندگی نامهها به طور یکسان به تمام حوزههای زندگی فرد میپردازند.
چگونه شرح حال بنویسیم
واژه شرح حال« memoir» واژهای فرانسوی به معنای به یاد آوردن است. بنابراین اولین گام منطقی برای نوشتن شرح حال خود، جستجو کردن رویدادها و دورههایی از زندگی در میان خاطراتتان است که بیشترین تاثیر را در زندگیتان گذاشتهاند. بدین منظور، شش راهکار به شما ارائه میشوند تا در بیان داستانتان در قالب شرح حال به شما کمک کنند.
- دورهای از زندگیتان را انتخاب کنید که برایتان اهمیت خاصی دارد
شرح حالهای قوی درباره بخشهایی از زندگی فرد صحبت میکنند که برای دیگران اتفاق نیافتاده است. اگر درباره تجربهای جهان شمول مینویسید، – درباره سن، عشق یا از دست دادن – دیدگاه منحصربفردتان نسبت به موضوع را در نظر بگیرید.
- ساختار شرح حالتان را مشخص کنید
این کار به شما کمک میکند بفهمید آیا داستان و افکار کافی برای پر کردن یک کتاب را دارید یا خیر. ممکن است از دورهای که شما انتخاب کردهاید داستان کوتاه بسیار خوبی در بیایید. اما اگر با ترسیم طرح کلی، متوجه شدید مطالبتان گنجایش یک کتاب کامل را دارد، ادامه دهید.
- در مورد دوره زمانیای که میخواهید بنویسید، تحقیق کنید
یک روش عالی برای این کار مصاحبه کردن با افرادی است که در زمان رویدادهای ذکر شده در شرح حال، کنارتان بودهاند. آنها میتوانند، همکاران، اعضای خانواده یا حتی دشمنانتان باشند. ثبت دیدگاههای دیگران در مورد زندگی شخصی شما زمانی اهمیت دارد که درباره موضوعی مربوط به زمان بسیار قبل مینویسید. ( مثل دوران مدرسه)
- یادتان باشد شرح حال نویسی با یادداشت کردن خاطرات روزانه متفاوت است
با اینکه شما شخصیت اول شرح حال نامه خود هستید، اما مخاطب آن نیستید. وقتی اولین پیش نویس خود را تهیه میکنید، دیدگاه کسی را در نظر بگیرید که شما را به خوبی نمیشناسد و از خودتان بپرسید تحمیل کردن خود به او چه حسی دارد؟ از خودستایی کردن دوری کنید.
- به دنبال نظرات دیگران باشید
بهتر است اولین پیش نویس شرح حالتان را بنویسید. چند روز استراحت کنید، دوباره آن را برای خودتان بخوانید و بعد سراغ پیش نویس دوم بروید.
وقتی پیش نویس دوم تمام شد، باید دیدگاههای دیگران را جویا شوید. پیش نویس را برای دوستان مورد اعتمادتان بفرستید – حتی برای یک ویراستار حرفهای – و نظرات آنها را با ذهنی باز بپذیرید.
- مخاطب خود را بشناسید
با فروتنی، متوجه خواهید شد که حوادث تنها به خاطر آنکه برای شما اتفاق افتادهاند، جالب نیستند. شما باید نکات هیجان انگیزی پیدا کنید تا مخاطبتان را با خود همراه نگه دارید. اگر به مخاطبتان احترام بگذارید آنها با توجه کردن و حمایت عاطفی، پاداش کارتان را خواهند داد.