گفتگو کردن هم زمان با چند دوست جالب است. برای یک نویسنده نوشتن دیالوگ بین چند کاراکتر در یک صحنه باید صحنه یک گفتگوی واقعی اما با درگیری‌های کمتر، را در ذهن تداعی کند.
۹ نکته برای نوشتن دیالوگ بین بیش از دو کاراکتر
در صحنه‌ای که چند کاراکتر در یک دیالوگ وجود دارد، باید حتما دیالوگ را به شکل روان بنویسید. با استفاده از تکنیک‌های زیر نحوه شکل دهی به دیالوگ مابین چند کاراکتر را می‌آموزید.
- دیالوگ خود را قالب بندی کنید. وقتی دیالوگ می‌نویسید، آن را طوری قالب بندی کنید که به وضوح از بقیه متن متمایز باشد. رایج ترین راه برای انجام این کار با علامت نقل قول است. وقتی یک کاراکتر صحبت میکند، از علامت گیومه استفاده کنید. اگر آنها از شخص دیگری نقل قول می‌کنند، از علامت نقل قول استفاده کنید. هنگامی که کاراکترها را تغییر می‌دهید، دیالوگ را از پاراگراف جدیدی شروع کنید. قالب‌بندی به برجسته شدن دیالوگ در صفحه کمک میکند و تفسیر آن برای خوانندگان آسان‌تر است.
- 2- از تگ‌های مخصوص دیالوگ استفاده کنید. نوشتن «او گفت» » شیوه‌ای عمومی برای شناسایی گوینده در ادبیات است. این به ویژه زمانی مفید است که بیش از دو کاراکتر در یک صحنه وجود داشته باشد.دیالوگ را طوری بنویسید که هر کاراکتر به نام کاراکتر دیگر اشاره کند.
- کاراکترهای خود را صحنه سازی کنید. در رسانه‌های بصری، مانند فیلم، تلویزیون و تئاتر، به راحتی می‌توان فهمید که چه کسی صحبت میکند. در تئاتر، بازیگران در مقابل تماشاچیان قرار می‌گیرند و حرکت می‌کنند تا همیشه در معرض دید باشند. از جایی که کاراکتر صحبت میکند تصویری ارائه دهید. این امر باعث میشود که خواننده راحت تر مکالمه را در ذهن خود دنبال کند.
- دیالوگ‌ها را همراه با عملی که انجام میشود، بنویسید. در صحنه‌ای که دیالوگ دارد، به هر کاراکتر کاری بدهید تا در دیالوگ حرکت ایجاد کند. این کار بیشتر آنها را از نظر فیزیکی در صحنه برای خوانندگان تثبیت میکند. همچنین سرعت داستان را حفظ میکند. حرکات میتواند شامل زبان بدنی و حالات چهره باشد. دادن یک نقش فیزیکی به هر کاراکتر به تنظیم صحنه کمک میکند و به خواننده اجازه می‌دهد تا متوجه شود چه کسی در حال صحبت است.
- برای هر کاراکتر طرز بیان خاصی در نظر بگیرید. هر کاراکتر باید لحن منحصر به فردی داشته باشد که او را متمایز کند. لحن کاراکترها را از طریق لهجه، انتخاب کلمات یا الگوهای گفتاری منحصر به فرد کنید. لحن یک کاراکتر میتواند چیزهای زیادی را در مورد او فاش کند، مانند سن، فرهنگ، و اینکه اهل کجا هستند
- دیالوگ خود را باورپذیر کنید. وقتی دیالوگ می‌نویسید، آن را باورپذیر کنید. وقتی با دیگران صحبت می‌کنید به گفتگوی خود گوش دهید. اشتباهات رایجی که افراد هنگام صحبت کردن مرتکب می‌شوند را حذف کنید. گفت و گوهای زندگی واقعی اغلب از کلمات پرکننده مانند ‘امم’، و ‘اوه’ استفاده می‌کنند.
- دیالوگ خود را با صدای بلند بخوانید. بهترین راه اینکه بفهمید آیا دیالوگ خوبی نوشته‌اید یا نه آن است که آن را با صدای بلند بخوانید.چند مثال از دیالوگ داستان‌تان انتخاب کنید. آن جملات را برای خود یا فرد دیگری بخوانید. آیا شبیه گفتگوی دو نفر در دنیای واقعی است؟ دیالوگ خوب باید طبیعی به نظر برسد. دیالوگ‌های بد تصنعی به نظر می‌آیند.
- از معرفی کردن کاراکترهای جدید در حین گفتگو خودداری کنید. وقتی صحنه‌ای متشکل از چند نفر در حال گفتگو خلق می‌کنید تنها از کاراکترهایی استفاده کنید که برای خواننده آشناست. معرفی کاراکترهای جدید در یک صحنه میتواند خواننده را گیج کند.
- دیدگاههای مخالف به کاراکترهای خود بدهید. هر کاراکتر در صحنه باید اهدافی داشته باشد که با یکدیگر در تضاد باشند. وقتی کاراکترها دیدگاه منحصربه‌فردی دارند و به دیدگاه‌هایی که بیان می‌کنند علاقه‌مند هستند، راحت‌تر می‌توان آنها را دنبال کرد. کاراکترهای متضاد نیز باعث ایجاد تضاد می‌شوند. اگر در صحنه‌ای هیچ احساس تعارض یا تنشی وجود نداشته باشد، مطمئن شوید که آن صحنه هدفی را در داستان دنبال میکند.
