ارائه توصیفات زنده برای یک داستان یا شخصیت از نشانه‌های یک نویسنده بزرگ است.یکی از اشکال خاص نوشته‌های توصیفی که بر روی شخصیت پردازی تاثیر می‌گذارد، به تصویر کشیدن لباس شخصیت هاست.
۴ دلیل برای توصیف لباس شخصیتها
لباس یک شخصیت دریچه‌ای به سمت بسیاری از جنبه‌های زندگی آنها است. خواننده از روی لباس شخصیت می‌تواند موارد زیر را استنباط کند:
- نوع لباس، شخصیت کاراکتر را آشکار میکند. کت پوست خز تا روی زانو و نیم تنه‌ای مخملی، هر دو نوعی پوشش هستند اما احتمال اینکه یک شخص واحد آنها را بپوشد بسیار کم است. خوانندگان می‌توانند از روی لباسهایی که یک کاراکتر به تن میکند به شخصیت و سبک او پی ببرند.
- نوع پوشش، میزان ثروت کاراکتر را نشان میدهد. آیا کاراکتر اصلی رمان شما از طبقه کارگر جامعه است یا احتمال اینکه به جای لباسهای گران قیمت تی شرت و شلوار جین بپوشد بیشتر است؟ . درست مانند زندگی واقعی، نوع پوشش نشان دهنده طبقه اجتماعی و ثروت افراد است.
- نوع پوشش دیدگاه کاراکتر را نسبت به دنیا نشان میدهد. پوشش کاراکتر نشان دهنده دیدگاه او نسبت به جهان است. اگر کسی تی شرت تصویری بدون آستین بپوشد، نشان میدهد که چندان به دنبال مد روز نیست. اما کاراکتری که پیراهنی دکمه دار به همراه کت شطرنجی دو دکمه می‌پوشد به نظر می‌آید به مد قدیم علاقه مند باشد.
- پوشش نشان دهنده مکان و زمانی است که کاراکتر در آن حضور دارد. شما در روند نوشتن داستان‌تان متوجه میشوید که باید درباره صحنه پردازی و دوره زمانی کتاب خود دقت کنید. این موضوع فقط در مورد داستان‌های تاریخی صادق نیست. برای هر سبک از داستانی صدق میکند. برای مثال اگر یکی از صحنه‌های نبرد جنگ استقلال امریکا را توصیف می‌کنید، باید توضیحات فیزیکی مربوط به شلوارهای کوتاه و تنگ را بخوانید.
نحوه توصیف لباس در نوشته
توصیف لباس، وقتی در طول داستان به شکل زنده‌ای انجام شود، بهترین تاثیر را دارد. داستان هرگز نباید در یک جا متوقف شود تا بتوانید صحنه‌های مختلفی از لباس را توصیف کنید. در اینجا به چند راهکار در زمینه توصیف لباس در نوشته اشاره می‌کنیم:
- در توصیف اولیه کاراکتر خود لباس او را نیز وارد کنید. اولین باری که خواننده با کاراکتر روبه رو می‌شود، باید نحوه لباس پوشیدن او را متوجه شود.
- درباره نوع پوشش هر دوره مطالعه کنید تا مطمئن شوید نحوه لباس پوشیدن و ظاهر آنها را میدانید. این کار به شما کمک میکند تا کلمات درستی برای توصیف آنها پیدا کنید. برای مثال، ایرادی ندارد که لباس شیفونی را نازک یا بدن نما توصیف کنید اما اگر آن را مندرس عنوان کنید مسخره است زیرا پارچه ابریشمی شیفون ارزان قیمت نیست.
- لباسهایی را انتخاب کنید که با صحنه پردازی نوشته شما منطبق باشد. اگر سالن رقص زیبایی را توصیف می‌کنید، ممکن است یکی از کاراکترها را در یک لباس شب دکلته توصیف کنید که برای این نوع از رقص‌های رسمی مناسب است. توصیف لباس، فضایی را که انتخاب کرده‌اید، تقویت میکند.
- لباس را در شرح کار ادغام کنید. اگر راهبی را در محل کارش توصیف می‌کنید، به آستین‌های گشاد ردای او که روی میز افتاده‌اند اشاره کنید. اگر ابرقهرمانی در یک صحنه اکشن را توصیف می‌کنید، از حرکت شنل او در باد یا استحکام چکمه‌هایش بنویسید.
- اجازه دهید کاراکترهایتان لباسشان را تغییر دهند. با تغییر لباس کاراکتر در طول داستان، قوس شخصیتی ایجاد کنید. اگر کاراکتری در رمان با شلواری چروک و خاکی رنگ شروع میکند و در پایان رمان کت جینی با یقه برگردان به تن دارد متوجه میشیم که در طول داستان تغییرات زیادی را تجربه کرده است.
- برای جدا کردن کاراکترها از هم از توصیف لباس آنها کمک بگیرید. تفاوت بین دو کاراکتر را با توصیف تفاوتهای پوششی آنها نشان دهید.
