آیا قصدتان در رابطه با دست به قلم شدن (یا دست به کیبورد شدن) جدی است و بالاخره میخواهید شروع به نوشتن ایدهای کنید که مدتها در سر می پروراندید؟ مونیک روفی، از منتخبین جوایز کاستا و اورنج در این مطلب ۵ راهکار برتر برای بردن بیشترین بهره از روند نویسندگی را با شما درمیان میگذارد. با انتشارات مجید همراه باشید …
- زمان و ریتم خود را پیدا کنید
هرکس در موقع خاصی از روز حس و حال نوشتن دارد. توصیه من این است که سعی کنید تایم کاریتان برای نوشتن را حوالی ساعاتی که بهترین خود هستید و بیشتر حال و حوصله دارید تنظیم کنید (اغلب صبح زود یا آخر شب). چه زمانی بیشتر از همه اشتیاق و انگیزه دارید؟ برای من بهترین زمان اول صبح است، که تازه از خواب بیدار شدهام و همچنان رویاهایی در سر دارم. از آن موقع تا زمان ناهار مینویسم و بعد کارم تمام میشود . من با لپتاپ مینویسم. یکی از دوستانم روی گوشی با انگشت شستش در مسیر رفتن به کار، دوست دیگرم ۳ صبح مینویسد چون بیخوابی دارد. زمان، مکان و ریتم مناسب خود را پیدا کرده و سعی کنید آن را حفظ کنید. پس از آن، کمکم کمکم میبینید که نوشتن در زندگیتان به عادت تبدیل شدهاست. یکی از مهمترین مسائل در زمینهی نویسنده شدن این است که به نوشتن عادت کنید و با حضور ذهن بنویسید.
- آرام باشید، مسابقه که نیست
مسابقه نیست. هیچ وقت مسابقهای در کار نیست. رمان نوشتن زمان میبرد (حتی شاید چند سال). عجله نکنید، تحقیق کنید، پیشنویس تهیه کنید، ویرایش کنید. ببینید چه ژانری بیشتر مناسبتان است. از دیگران بازخورد بگیرید. تمرین کنید، در کلوپهای نویسندگی و کتابخوانی شرکت کنید. مسابقه نیست؛ آنچه که میخواهید را در مدت زمانی که مطلوبتان است بنویسید.
- هرگز مقایسه نکنید
مقایسه کردن کار خودتان با دیگران کشنده است. هرگز سفر خود و سبک نوشتارتان را با دیگری مقایسه نکنید. داشتن روحیهای رقابتی یا مدام سنجیدن کار خودتان با دیگران اصلاً کمکی نمیکند. خیلی وقتها هدفگرایی در زمینهی نگارش کتاب خلاقیت را میکشد. سعی کنید بهآرامی کارتان را پیش برده و گسترش بدهید. فروتن و آگاه بوده و درعینحال وظیفهشناس و منظم باشید. وقتی در کار نوشتنتان به جایی رسیدید، آن را با ناشر یا ویراستاری در میان بگذارید، بازخورد بگیرید و به نوشتنتان ادامه دهید. صبوری به خرج دهید، نوشتن زمان میبرد. اگر همکار یا دوستتان عملکرد خوبی دارد و از شما جلو زده اصلاً نگرانی به خرج ندهید، برایش آرزوی موفقیت کرده و به کار خودتان برسید.
- هرگز همزمان ننویسید و ویرایش کنید
بنویسید، خود را رها کرده و بنویسید. اگر لازم است ساعتها زمان بگذارید. بعد بروید قدمی بزنید. کلماتتان را رها کنید تا خنک شوند. چند ساعت یا چند روز بعد برگردید و سروسامانی بهشان بدهید. انجام نوشتن و ویرایش به طور همزمان منجر به “سد نویسندگی” میشود. انگار که دارید درحالیکه پایتان روی ترمز است رانندگی میکنید. اگر این دو کار را به طور همزمان انجام دهید دچار وسواس و اضطراب خواهید شد.
- به پیشنویس کردن عادت کنید
کسی که نقاش است معمولاً ابتدا طرحی اولیه از آنچه که میخواهد نقاشی کند را میکشد، مخصوصاً اگر نقاشیاش کار زیاد ببرد. نویسندهها هم باید طرح اولیه و پیشنویس داشته باشند. برنامهریزی کنید، پیشنویس تهیه کنید و هدفتان این باشد که آن را به اتمام برسانید به جای اینکه روی جمله به جملهاش وسواسی شوید. این کار لازم نیست چون تازه پیشنویس اولیهتان است. قبل از اینکه آن را بازخوانی و ویرایش کنید، حدوداً شش هفته به خودتان زمان بدهید. بعد یادداشتنویسی کرده و به همین ترتیب نوشتن پیشنویس دوم و پیشنویس سوم را آغاز کنید.