بعضي از کتاب ها؛ مخصوصا رمان ها به صورت سه گانه يا چندگانه به بازار عرضه مي شوند. اما راز نوشتن اينگونه داستان ها چيست؟ اين مطلب به همين موضوع اختصاص دارد.
سوال 1: چگونه میتوانم مطمئن شوم که کتابهای سه گانه من بدون تکیه به صحنه‌های نفسگیر یا ترفندهای دیگر برای خواننده جذاب است؟
معمولا در داستانهای سه گانه، نقش کتاب دوم تنها ارتباط برقرار کردن بین درگیری‌های کتاب اول با رویدادهای عظیم کتاب سوم است. نویسندگانی که مبادرت به نوشتن رمانهای سه گانه می‌کنند معمولا آن را از درگیری ساختگی، صحنه‌های نمایشی بی معنی و فاکتور شوک پر می‌کنند تا خواننده را تا خواندن قسمت سوم درگیر نگه دارند. اگر میخواهید جلد دوم سه گانه‌تان را پر هیجان بنویسید بهتر است به جای سه گانه، دوگانه بنویسید. یعنی رمانی شامل دو جلد. در سالهای اخیر، رمانهای دو جلدی نیز محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند.
سوال 2: چگونه میتوانم در ضمن حفظ تنش در هر کتاب، سرعت پیشرفت سه گانه‌ام را کنترل کنم؟
- طرح داستانی اصلی. رویدادی قابل توجه رخ می‌دهد
- عواقب بعدی. کاراکتر اصلی با عواقب آنی فیزیکی و احساسی طرح اصلی داستان درگیر می‌شود
- پذیرش. بعد از درگیر شدن با عواقب، کاراکتر اصلی با واقعیت جدیدش کنار می‌آید
- چیدمان. کاراکتر اصلی بعد از پذیرش شرایط فعلی، خود را از نظر ذهنی یا فیزیکی برای رویارویی با یک چالش جدید آماده می‌کند.
- تعلیق. تنش وقتی اوج میگیرد که کاراکتر اصلی برای رویارویی با چالش روانه می‌شود. خطر بالا میگیرد و اوضاع طبق نقشه پیش نمی‌رود.
سوال 3: چگونه میتوانم پیچش‌های داستانی را در اولین جلد از سه گانه‌ام نشان دهم؟
پاسخ، برنامه ریزی است. با آنکه ممکن است شما تصادفا سرنخ‌هایی را داده باشید، وقتی عمدا لحظاتی را در سه گانه خود از پیش لو داده باشید متوجه می‌شوید که نتیجه مناسب را گرفته‌اید. وقتی نوبت به پیش آگاهی دادن در مجموعه رمانهای خود می‌شود، به یاد داشته باشید که پیچیدگی کلید اصلی است. خوانندگان باهوش هستند. آنها برای آنکه متوجه داستان شوند نیازی ندارند تا شما برایشان چشمک بزنید. کمی پیش آگاهی داده و اجازه دهید تا خواننده خود نتیجه گیری کند. بدترین کاری که میتوانید انجام دهید آن است که خواننده از همه جا بی خبر خود را غافلگیر کنید.
سوال 4: از کجا بدانم چه زمانی یک جلد از سه گانه‌ام را به پایان رسانده و سراغ جلد بعدی بروم؟
روشهای زیادی برای نوشتن سه گانه وجود دارد. در زیر نگاهی به نحوه خاتمه یافتن هر یک از جلدهای سه گانه می‌پردازیم:
- قوس سه گانه فردی: اگر برای هر یک از جلدهای سه گانه خود قوس فردی دارید، دانستن زمان پایان دادن هر یک آسان است. قوس خود را جمع و جور کنید و در صورت نیاز، به کتاب بعدی‌ای که در راه است اشاره‌ای داشته باشید.
- قوس سه گانه پیچیده: با آنکه این نوع سه گانه، خط داستانی فراگیری دارد، هر کتاب باید زمانی که قوس داستانی فردی به انتهای خود می‌رسد پایان یابد.
- قوس سه گانه بلند: اگر سه گانه شما تنها دارای یک قوس داستانی اصلی است، پیدا کردن زمان خاتمه کتاب دشوار است. به دنبال لحظاتی باشید که کاراکتر اصلی شما در خطر فیزیکی یا احساسی جدی قرار دارد. میتوانید کتابتان را در بحبوحه خطر تمام کنید یا میتوانید آن را بعد از به پایان رسیدن خطر و تغییر همیشگی مسیر کاراکتر به پایان برساند که باعث کنجکاوی خوانندگان می‌شود.
- سه گانه‌ی دو قوسی: اگر دو قسمت قبلی سه گانه شما قوس داستانی فراگیری داشته است، باید در جلد اول خود به هنگام پایان یافتن قوس فردی داستان را پایان ببرید و دو جلد بعدی را با قوس طولانی تری به پایان ببرید.
