چه شما بلاگری باشید که هر روز یک مقاله مینویسد، رمان نویسی که آرزوی نوشتن کتابی بزرگ دارد یا کسی که از تمرین آزادنویسی لذت می‌برد، مراقبه کردن باعث ارتقای شما در زمینه نویسندگی می‌شود. زیرا مراقبه کردن تمرکزتان را بهبود می‌بخشد و استرس را کم میکند و با کم کردن سرعت دنیای اطرافتان، فضایی برای تفکر خلاق ایجاد میکند.
۱۰ نکته مراقبه‌ای برای نویسندگان
- به تنهایی مراقبه کنید. با آنکه انواع مختلفی از مراقبه وجود دارد که با حضور دیگران انجام می‌شود باید تمرین مراقبه‌ای انجام دهید که مناسب فرایند نوشتن شما باشد بدان معنا که در زندگی روزمره‌تان قابل دسترسی و انجام باشد. اپلیکیشن‌ها و پادکستها مراقبه‌هایی را ارائه می‌دهند که با استفاده از آنها میتواند معلم مراقبه خود باشید.
- مکانی برای خود پیدا کنید. چهار زانو روی زمین یا بالش در فضایی ساکت، راحت و به دور از حواس پرتیهای روزانه بنشینید. به جای مراقبه کردن در دفتر کارتان، در اتاق نشیمن یا مکان دیگری که در آن نمی‌نویسید، مراقبه کنید تا شهد خلاقیت در وجودتان جاری شود.
- مانترایی برای خود بسازید. وقتی شروع به مراقبه می‌کنید، ممکن است ذهنتان به اطراف پرواز کند. برخی از مراقبه کنندگان دوست دارند مانترایی را با خود زمزمه کنند – جمله یا سوالی – که در طول جلسات مراقبه با خود تکرار می‌کنند. مانترای شما میتواند در رابطه با فرایند خلاقه‌تان باشد. برای مثال « من نویسنده بهتری می‌شوم » یا « چطور میتوانم منتقد درونی‌ام را خاموش کنم؟ »
- نفس بکشید. تمامی تکنیک‌های مراقبه شامل تنفس کردن است بنابراین روش دیگر برای متمرکز ماندن آن است که با بالا و پایین بردن قفسه سینه‌تان به آرامی بگویید « دم » « بازدم » . از آنجایی که تنفس منبعی است که همیشه باشماست، روشی ساده برای یافتن سلامتی از طریق مراقبه‌ای کوتاه در جلسات نویسندگی است.
- سرعت افکارتان را کم کنید. اگر اولین باری است که مراقبه می‌کنید، حاضر بودن در لحظه دشوار است. اگر افکارتان با سرعت زیادی در مغزتان حرکت می‌کنند، سرعت آنها را کم کنید. هدف از مراقبه کردن به جهت خودآگاهی حذف افکار نیست بلکه مشاهده آنها از طریق خودآگاهی است. انجام این کار کمک میکند تا به شکلی عینی تر استعداد نویسندگی خود را کشف کنید.
- صحنه را تجسم کنید. تمرینهای نویسندگی مفید هستند، اما دیدن ایده‌های خلاقانه تا مرحله تجلی آنها نیازمند تفکر خلاقانه تری است. سعی کنید در تمرینات مراقبه خود صحنه‌ای از هر چیزی که مشغول نوشتن آن هستید، تجسم کنید. به جای آنکه جزییات آن را در ذهن خود نگه دارید، هر جنبه از آن را تصویرسازی کنید گویی که در وسط آن صحنه قرار دارید.
- جریان مراقبه خود را آزاد بگذارید. اگر مراقبه روزانه، شما را از افکار خلاقه‌ای که قصد کشف آنها را داشتید دور کرده و وارد سطح عمیق تری از آرامش میکند، با آن مبارزه نکنید.
- هر مانع را ببخشید. پایه فکری هر مراقبه‌ای آن است که وقتی افکارتان پراکنده می‌شوند، خودتان را قضاوت نکنید. حتی با تجربه ترین مراقبه کنندگان برای متمرکز ماندن جای خود را عوض می‌کنند. اگر این اتفاق افتاد، تمرکز خود را روی تنفس‌تان برگردانید یا مانترا بگویید. توانایی ادامه مراقبه بدون قضاوت کردن خود در حین نویسندگی به دردتان میخورد.
- بلافاصله بعد از مراقبه کردن بنویسید. وقتی جلسه مراقبه‌تان تمام شد، به آرامی چشمانتان را باز کنید و بدن، احساسات و افکارتان را ارزیابی کنید. قبل از آنکه بلند شوید، دفتر یا لپ تاپتان را باز کنید و هر مطلبی که به ذهنتان میرسد را بنویسید.
- به طور روزانه مراقبه را تمرین کنید. اگر به سختی میتوانید فضایی برای مراقبه کردن پیدا کنید، با جلسات پنج دقیقه‌ای شروع کنید. وقتی بیشتر تمرین کنید و فواید آن را در نوشتن خود ببینید، میتوانید طول جلسات‌تان را افزایش دهید. در نهایت، حفظ این عادت به اندازه خود تمرین اهمیت دارد. این شیوه انضباطی را در مورد نوشتن نیز میتوانید به کار ببرید.
