مراقبه کردن با کاهش دادن استرس و کاستن از سرعت دنیای اطراف ما به جهت ایجاد فضایی برای خلاقیت، تمرکز ما را بهبود میبخشد.
نکات ده گانه مراقبه برای نویسندگان
- به تنهایی مراقبه کنید. با آنکه انواع مختلفی از مراقبههای جمعی وجود دارد، باید مراقبهای را انجام دهید که متناسب با فرایند نوشتن شما باشد؛ یعنی باید به طور روزانه آن را انجام دهید. برخی از اپلیکیشنها و پادکستها مراقبههای جهت دهی شدهای را ارائه میدهند، همچنین میتوانید خودتان معلم مراقبه خود باشید.
- مکان مناسب خود را پیدا کنید. در مکانی آرام و ساکت و به دور از عوامل پرت کننده حواسی که سد راه نویسنده هستند، چهارزانو روی زمین یا متکا بنشینید. به جای مراقبه کردن در محیط کار سعی کنید در اتاق نشیمن یا مکان دیگری مراقبه کنید که در ارتباط با تمرین نوشتن شما نیست و شهد خلاقیت را از ذهنتان جاری میکند.
- مانترا بسازید. وقتی شروع به مراقبه کردن میکنید، ذهنتان به همه جا سرک میکشد. برخی از مراقبه کنندهها مایلند تا یک مانترا – عبارت یا سوال را – در حین جلسات مراقبه با خود تکرار کنند. مانترای شما میتواند در ارتباط با فرایند خلاقه باشد.
- تنفس کنید. اساسا تمام تکنیکهای مراقبه در ارتباط با نفس کشیدن عمیق است. بنابراین یکی دیگر از راههای متمرکز ماندن، آن است که هم زمان با بالا رفتن قفسه سینه خود، در سکوت بگویید « دم» یا « بازدم» . از آنجایی که تنفس منبعی است که همیشه با شماست، یک شیوه خوب برای انجام مراقبه در حین جلسات داستان نویسی است.
- از سرعت افکار خود کم کنید. اگر اولین باری است که مراقبه میکنید، تجربه بودن در زمان حال دشوار است. اگر افکار به مغزتان هجوم میآورند، – و در حل مسایل خلاقانه گم شدهاند – سعی کنید از سرعت آنها کم کنید. هدف از مراقبه آگاهانه حذف افکار نیست بلکه مشاهده آن از طریق خود – آگاهی است. با انجام این کار میتوانید آشکارا و هدفمند نوشته خود را بررسی کنید.
- صحنه خود را تجسم کنید. تمرینات نوشتن مفیدند اما تجسم تکمیل ایدههای خلاقانه نیاز به کمی تفکر خلاق دارد. در برنامه مراقبه شخصی خود صحنهای که درباره آن مینویسید را تجسم کنید. به جای آنکه جزییاتش را به طور ذهنی بنویسید جزییات مربوط به هر جنبه از آن را گویی که در وسط صحنه حضور دارید تصویرپردازی کنید.
- اجازه دهید مراقبه اتفاق بیفتد. اگر مراقبه روزانه شما را از افکار خلاقانهای که در ابتدا قصد کشف آن را داشتید دور میکند و به حالت آرامش عمیق تری میبرد، با آن مبارزه نکنید.
- هر لغزشی را ببخشید. اصل بنیادین هر نوع مراقبهای این است که وقتی فکرتان به بیراهه میرود خود را قضاوت نکنید. حتی باتجربه ترین مراقبه کنندگان چند بار تمرکز خود را از دست میدهند. وقتی این اتفاق میافتد، توجه خود را دوباره به تنفس، مانترا یا نقطه کانونی خود برگردانید. توانایی ادامه دادن مراقبه بدون قضاوت کردن میتواند در حین نوشتن بسیار مفید باشد.
- بلافاصله بعد از مراقبه کردن بنویسید. وقتی جلسه مراقبهتان تمام شد، به آرامی چشمهای خود را باز کنید و وضعیت کل بدن احساسات و افکار خود را ارزیابی کنید. قبل از اینکه بلند شوید، دفتر یا لپ تاپ خود را باز کنید و جریانات سیال ذهنی خود را بنویسید.
- هر روز تکرار کنید. اگر به سختی میتوانید زمانی را به مراقبه کردن اختصاص دهید، با جلسات ۵ دقیقهای شروع کنید. همانطور که بیشتر تمرین میکنید و مزایای نوشتن خلاقانه خود را میبینید، طول جلسات را افزایش دهید. در نهایت حفظ عادت تقریباً به اندازه خود تمرین مهم است – این نوع انضباط را میتوان در نوشتن نیز اعمال کرد.