برخی از نویسندگان وقتی به میانه داستان خود می‌رسند توسط ایده‌هایی جدیدی که به نظر جالبتر از ایده‌هایی می‌رسد که روی آنها کار می‌کردند، علاقه و اشتیاق اولیه را از دست می‌دهند. ایده‌های جدید هیجان انگیزند. وقتی نو بودن آنها از بین می‌رود، ایده‌ها جذابیت خود را از دست می‌دهند. ظاهر پر زرق و برق و زیبای آنها کم رنگ می‌شود و راحت تر می‌توان نقصهای زیر آن را دید. این اتفاق با گذشت زمان در مورد هر ایده‌ای می‌افتد. بنابراین به عنوان یک نویسنده چگونه به اندازه کافی در طول راه برای پایان بردن نمایش نامه یا رمان خود با انگیزه باقی می‌مانید؟
مهمترین نکته‌ای که باید به خاطر داشته باشید آن است که لازم نیست دائما الهام بگیرید. لازم نیست همیشه در حال الهام گرفتن باشید. به هر حال شما میتوانید بنویسید. اگر شغلی دارید، شاید هر روز انگیزه لازم برای رفتن به سر کار را نداشته باشید اما به هر حال سر کار می‌روید. اگر در حال بزرگ کردن فرزندان خود هستید شاید هر روز حوصله تربیت کردن آنها را نداشته باشید اما به هر حال این کار را انجام می‌دهید. شما وظایف خود را به دلیل تعهدی که دارید انجام می‌دهید. چون پاداشی که میگیرید ارزشش را دارد. الهام گرفتن عالی است. الهام گرفتن مفرح است. الهام فرایند نوشتن را ساده تر می‌کند. تکنیکهایی وجود دارد که با استفاده از آنها میتوانید آتش الهام درونی خود را شعله ور نگه دارید. اما شما به آتش نیازی ندارید. دانستن این نکته باعث رهایی ذهنی شما می‌شود. چرا که شما را در موضع کنترل قرار می‌دهد. آیا میخواهید رمان خود را تمام کنید؟ پس باید هر روز روی آن کار کنید تا تمام شود. برخی روزها، احساس می‌کنید از اطراف خود الهام میگیرید. روزهای دیگر ممکن است از هیچ چیز الهام نگیرید. اما هر روز روی آن کار می‌کنید. اگر به نوشتن ادامه دهید، الهامات دوباره برمیگردند. شما باقی مانده آتش الهامات خود را تغذیه می‌کنید تا آنکه بالاخره روزی آن جرقه‌های کوچک تبدیل به آتشی فروزان شوند.
اما شما به این آتش نیازی ندارید. با آتش یا بی آتش شما آنچه آغاز کرده‌اید را به اتمام می‌رسانید. و آنچه در پایان این فرایند خواهید داشت یک شعر یا داستان، رمان یا نمایش نامه است. این پاداشی است که ارزش تلاش کردن را دارد.
چند توصیه:
زمانی که آماده‌اید تا خود را متعهد به انجام یک پروژه نویسندگی کنید، مشخص کنید. سپس به تعهد خود پایبند باشید. روزهایی که انگیزه ندارید، با پروژه نویسندگی خود مانند شغلتان برخورد کنید.
اگر در زمانی که وسط نوشته خود هستید ایده پروژه‌های جدیدی به ذهنتان می‌رسد، در دفترچه‌ای جداگانه ایده‌های خود را یادداشت کنید تا در زمانی بعد به آنها سر بزنید.
برای برخی از نویسندگان، برنامه ریزی از قبل میتواند مانع از آن شود که پروژه در میانه راه جذابیت خود را از دست بدهد. اگر از روی یادداشتهای خلاصه شده‌ی خود کار می‌کنید، آنگاه حتی زمانی که از جایی الهام نمیگیرید، میدانید چه باید بنویسید. به پاداشی که در انتهای این فرایند منتظر شماست فکر کنید.
موفقیت یک کتاب نوشته شده است، یک بغل از صفحاتی که هر یک از کلمات پر شده‌اند. اگر به این نقطه برسید به موفقیتی رسیده‌اید که چیزی کم از قایقرانی کردن دور دنیا به تنهایی ندارد. تام کلنسی.