آلبر کامو روزنامه نگار معروف فرانسوی – الجزیرهای، نمایش نامه نویس، رمان نویس و مقاله نویس فلسفی بود که جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد. کامو با آنکه تحصیلات عالیه در زمینه فلسفه نداشت اما فیلسوف شناخته میشد. آلبر کامو در آثارش به طیف وسیعی از موضوعات فلسفی اخلاقی از تروریسم و خشونت سیاسی گرفته تا خودکشی و اعدام میپرداخت. او را غالبا به عنوان نویسندهای هستی گرا توصیف میکنند، با آنکه خودش آن را نفی میکرد. نقل قولهای او موضوعات گستردهای را در بر میگیرند و به مردم دیدگاه جدیدی نسبت به زندگی میدهند. در زیر برخی از نقل قولهای او آورده شده است:
۱- در اعماق زمستان، بالاخره متوجه شدم که درونم تابستانی گرم و سوزان وجود دارد.
۲- انسان تنها موجودی است که به موجودیت خود تن در نمیدهد
۳- هیچ کس متوجه نمیشود که برخی از مردم انرژی زیادی را صرف طبیعی بودن میکنند.
۴- خودم را بکشم یا فنجانی قهوه بنوشم؟
۵- و در آخر انسان برای زنده ماندن به جرات بیشتری نیاز دارد تا کشتن خود
۶- وقتی به زندگی و رنگهای اسرارآمیز آن فکر میکنم اشکل در چشمانم جمع میشود
۷- برای آنکه شاد باشیم نباید زیاد به دیگران فکر کنیم
۸- داستان دروغی است که از طریق آن حقیقتی را میگوییم
۹- هدف نویسنده این است که تمدن از بین نرود
۱۰- در قلب همه زیباییها چیزی غیرانسانی نهفته است
۱۱- برای آنکه دنیا را درک کنید هر از چندی از آن فاصله بگیرید
۱۲- منتظر روز جزا نباشید.هر روز روز جزاست
۱۳- انسان همیشه طعمه حقایق خود است. وقتی آنها را بپذیرد، نمیتواند خود را از شر آنها خلاص کند
۱۴- جستجوی حقیقت لزوما جستجوی خوشایندی نیست
۱۵- برخی از مردم در خواب حرف میزنند. سخنرانان وقتی دیگران خوابند حرف میزنند.
۱۶- از آنجایی که همه نهایتا میمیریم، زمان و چگونگی آن اهمیتی ندارد
۱۷- اگر اتفاقی قرار است برایم بیفتد، میخواهم آنجا باشم.
۱۸- آزادی چیزی جز گزینهای برای بهتر شدن نیست
۱۹- صلح تنها نبردی است که ارزش جنگیدن دارد
۲۰- مادرم امروز مرد، شاید هم دیروز بود. یادم نمیآید