آیا جملاتی که می‌نویسید زیادی طولانی هستند؟ آیا تابه‌حال جمله‌ای را خوانده‌اید که تمام کردن یک نفس آن دشوار باشد. اگر چنین است شاید مشکل اطناب یا درازنویسی دارید. لفاظی یا درازنویسی یکی از مشکلات شایع در نویسنده‌هاست. این اتفاق زمانی می‌افتد که نویسنده خواسته یا ناخواسته از کلمات زیاد، غیرضروری و پیچیده و یا انتزاعی استفاده می‌کند. لفاظی یا اطناب به طور جدی می‌تواند از انسجام و کیفیت متن‌تان بکاهد و خواننده را کلافه کند. در ادامه راهکارهایی را به منظور کاهش لفاظی و افزایش کیفیت متن پیشنهاد می‌کنیم.

• حذف کلمات پرکننده

 یک راه آسان برای اجتناب از لفاظی، حذف کردن “کلمات پرکننده” است. کلمات پرکننده میان کلمات مرتبط می‌خزند و اگر چه ممکن است خوب بنظر برسند اما اساساً بی‌فایده هستند.

مثلاً در جمله‌ی “عموماً اعتقاد بر این است که…” “عموماً” هیچ فایده‌ی خاصی ندارد و نوشتن جمله بدون آن نه‌تنها معنا را تغییر نمی‌دهد بلکه باعث بهبود کیفیت آن نیز می‌شود.

• حذف حشو

 حشو به دو صورت است: کلمات حشو یا اطلاعات حشو. کلمات حشو بیشتر در نوشتن توصیفی به چشم می‌خورند. این اتفاق زمانی می‌افتد که نویسنده قصد توصیف چیزی را دارد اما زیادی از کلمات مترادف استفاده می‌کند.

مثلاً: علی آدم شوخ و بامزه و خنده‌داری است. این سه کلمه اساساً یک معنا دارند.

نوع دوم حشو بیشتر میان دانش‌آموزان و دانشجویان شایع است. حشو اطلاعاتی زمانی است که نویسنده یک اطلاعات را به شکل‌های گوناگون ارائه می‌کند. خواننده مجبور می‌شود همینطور بخواند اما به نکته‌ی جدیدی نمی‌رسد.

• از آوردن بیش از حد قیدها یا صفت‌های توصیفی پرهیز کنید

 این کلمات بیشتر برای افزایش یا کاهش کیفیت و شدت چیزی به کار می‌روند. مثلاً: علی خیلی با حاله. “خیلی” این‌جا بنظر اضافه می‌رسد. گاهاً این کلمات را می‌شود با صفت‌های قوی‌تر جایگزین کرد. مثلاً: “علی به شدت عصبانی است” را می‌توان نوشت “علی خشمگین است.” به جای استفاده از کلماتی همچون “خیلی”، “به‌شدت”، “به‌ندرت”، “به سختی”، “فوق‌العاده” سعی کنید معادل بهتری برای کل عبارت پیدا کنید.

• در مقابل پرحرفی مقاومت کنید

 در اصل یعنی از جملات طولانی و پرکلمه پرهیز کنید. رمان‌های پست مدرن، گزارش آزمایشگاه یا متون حقوقی معمولاً دچار این مسئله هستند. نویسنده می‌تواند حرفش را با سه کلمه بزند، اما جمله‌ای بلندبالا می‌نویسد که خواننده را سردرگم می‌کند. هدف نوشتن انتقال پیام است و خواننده باید به خوبی متوجه حرف شما بشود.