آدری لرد  شاعر مجموعه اشعار « از سرزمینی که مردمان دیگر در آن زندگی می‌کنند» و « تک شاخ سیاه» و نویسنده شرح حال نامه‌هایی چون « بارقه‌ای از نور» می‌باشد.

آدری لرد چه کسی بود؟

آدری لرد در دانشگاه هانتر و کلمبیا درس خواند و قبل از آنکه اولین مجموعه از اشعارش به نام شهرهای اولیه را در سال 1968 منتشر کند، کتابدار بود. پس از آن مجموعه‌های موفق تری را به چاپ رساند از جمله: از سرزمینی که مردمان دیگر در آن زندگی می‌کنند( 1973) و تک شاخ سیاه ( 1978)

دوران کودکی

آدری در 18 فویه 1934 در نیویورک متولد شد و یکی از شاعران پیشگام آفریقایی آمریکایی و مقاله نویسی شد که درباره مشکلاتی چون نژاد، جنسیت و جنسیت گرایی صحبت می‌کرد. عشق لرد به شعر و شاعری از سن پایین آغاز  شد و از سنین نوجوانی نوشتن شعر را آغاز کرد. او وارد دانشکده هانتر شد، و برای تامین مخارج دانشگاهش مشغول به کار شد. بعد از فارغ التحصیل شدن  از دانشگاه کلمبیا در سال 1961 مدرک علوم کتابداری گرفت.  لرد در بیشتر دهه 1960 به عنوان کتابدار در مونت ورنون نیویورک کار کرد. او در سال 1962 با وکیلی به نام ادوین رولینز ازدواج کرد. او دو فرزند به نامهای الیزابت و جاناتان داشت و بعدها طلاق گرفت.

اولین کارهای منتشر شده

زندگی لرد از سال 1968 به طور کلی تغییر کرد. اولین جلد از مجموعه اشعارش به نام شهرهای اولیه، به چاپ رسید و همان سال از شغلش به عنوان سرکتابدار کتابخانه مدرسه شهر در نیویورک استعفا داد. در سال 1968 لرد کارگاه شعری در دانشکده می‌سی سی پی برگزار کرد و تنشهای نژاد عمیق جنوب را عنوان نمود. سپس دومین جلد از مجموعه اشعار خود به نام کابلهای خشم را منتشر کرد که درباره مضامینی چون عشق، فریب و خانواده بود که به  گرایش جنسی خود در اشعارش نیز اشاره کرده بود. او سپس در دانشکده جانی جِی و هانتر نیویورک به تدریس مشغول شد.

سومین جلد از مجموعه اشعار لرد به نام « از سرزمینی که مردمان دیگر در آن زندگی می‌کنند» نقدهای مثبت زیادی دریافت کرد و نامزد جایزه ملی کتاب شد. در این جلد مسائل مربوط به هویت و نگرانی‌هایش در مورد مشکلات جهانی را مطرح کرد. آثار بعدی او به نام کارگاه نیویورک و موزه ( 1975) نسبت به اشعار اولیه‌اش سیاسی تر بودند. با انتشار کتاب ذغال توسط یک شرکت معظم کتاب در سال 1976، لرد مخاطبان بیشتری به دست آورد. تک شاخ سیاه ( 1978) بعد از این کتاب منتشر شد. در این جلد لرد میراث آفریقایی خود را کشف می‌کند. این اثر توسط بسیاری از منتقدان بهترین اثر او شناخته شده است. او در نوشته‌ها و اشعار خود به موضوعاتی می‌پرداخت که به عنوان یک زن، مادر و فمینیست برایش اهمیت داشتند.

جنگ با سرطان و مرگ

لرد به جز سرودن شعر، در زمینه مقاله نویسی و داستان نویسی هم متبحر بود. کتاب خاطرات روزانه‌اش به نام نبرد با سرطان ( 1980) به شهرت بالایی رسید

او در این کتاب از مبارزات خود در برابر سرطان سینه نوشته است. او خود و زنان دیگری که با سرطان مبارزه می‌کردند را جنگجو می‌نامید. سرطان بعدها به کبد و زد و آخرین مبارزات او با بیماری منجر به نوشتن مجموعه‌ای از مقالات به نام بارقه‌ای از نور( 1989) شد. او این بار تصمیم گرفت به جای جراحی شیوه‌های درمانی دیگری را امتحان کند.

آدری لرد بیش از یک دهه با سرطان مبارزه کرد و آخرین سالهای عمرش را در جزایر ویرجین در امریکا گذراند. در این مدت او نام آفریقایی گامبا آدیسا به معنای « زنی که منظورش را شفاف بیان می‌کند» را برای خود برگزید.

لرد در 17 نوامبر 1992 در جزیره سنت کروایکس، بزرگترین جزیره از مجمع الجزایر ویرجین در گذشت. او در طول دوران طولانی کاری خود جوایز زیادی دریافت کرد از جمله جایزه کتاب سال امریکا. از او امروزه به نام شاعر جنگجویی که با کلام خود مبارزات سیاسی و شخصی زیادی انجام داد شناخته می‌شود.